احمدی­ زاده اصفهانی آ، صدروی م و کاظمی ش (1398) تاثیر نانوکیتوزان بر بیماری سوختگی زودهنگام گوجه‌فرنگی. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 8(2):109-102. DOI: 10.2982/PPS.8.2.102

مقدمه: سوختگی زودهنگام ناشی از گونه­ های Alternaria یکی از بیماری‌های مهم­ گوجه­ فرنگی در جهان است. این بیماری از بیشتر مناطق ایران با آلودگی تا 90 درصد گزارش شده است. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر نانوکیتوزان بر شدت بیماری برای استفاده از آن به عنوان جایگزین قارچکش شیمیایی کلروتالونیل انجام شد. مواد و روش­ها: مزرعه­ ها و گلخانه­ های تولید گوجه ­فرنگی استان فارس، در جنوب ایران، بازدید و از بوته­ های بیمار نمونه­ برداری شد. بیمارگرها از بافت­های بیمار جداسازی، خالص­سازی وبا مطالعه خصوصیات ریخت­شناسی شناسایی گردیدند. تاثیر نانوکیتوزان در سه غلظت سه، پنج و هفت گرم بر لیتر قبل و بعد از تلقیح دو بیمارگر و قارچکش کلروتالونیل بر شاخص­های شدت بیماری در رقم­های Sunseed و  16، در شرایط گلخانه در قالب طرح آزمایشی فاکتوریل با طرح آماری کاملاً تصادفی با چهار تکرار برای هر تیمار آزمایش شدند.
داده­ های حاصله مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و میانگین­ها مقایسه شدند. یافته­ ها: بیمارگرها A. solani و A. alternata شناخته شدند. نتیجه آزمایش گلخانه­ ای نشان داد که قدرت بیماریزایی A. solani  بیشتر از A. alternata است، رقم 16 مقاومت نسبی بیشتری به بیماری دارد و نانوکیتوزان در 5 و 7 میلی­گرم در لیتر قبل از تلقیح بیمارگرها و در غلظت 7 میلی­گرم بعد از تلقیح بیمارگرها شاخص­های شدت بیماری را به طور معنی­ داری بیشتر از سایر تیمارها کاهش می­دهد. نتیجه­ گیری:  نانوکیتوزان می­تواند به عنوان یک قارچکش زیستی جایگزین­ مناسب قارچکش شیمیایی کلروتالونیل برای مدیریت بیماری باشد.
 

احمدی­ فر س، حسینی س م، محمدی­ گل­ تپه ا، جاهدی ا (1398) روش بهینه تولید زیست توده میسلیومی Ganoderma lucidum در ملاس نیشکر. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 9(1): 14-1DOI: 10.2982/PPS.9.1.1.
مقدمه: قارچ دارویی Ganoderma lucidum به­ عنوان یکی از موثرترین محصول­های طب­ سنتی در شرق آسیا شناخته شده­ است. بدنه بازیدیوکارپ، میسلیوم و اسپور این قارچ حاوی حدود 400 ترکیب مختلف زیست فعال به­ همراه پلی­ ساکاریدها، پپتیدوگلیکان­ها و تری­ترپن­ها، به عنوان گروه­های موثر با ارزش دارویی می­باشند. برای تولید مقیاس بزرگی از زیست­ توده این قارچ حاوی پل ی­ساکاریدهای ضد تومور و سرطان، کشت غوطه ­ور آن یکی از موثق­ترین فن­آوری­ها است. با توجه به اینکه رشد میسلیوم قارچ با عوامل محیطی مختلف مانند pH، دما و مواد مغذی در دسترس آن ارتباط دارد، هدف از این پژوهش تعیین تاثیر pH، دما، غلظت­های مختلف منبع کربن و نیتروژن بر رشد زیست توده قارچ در محیط ملاس نیشکر بود. مواد و روش­ها: بخش اول پژوهش به شناسایی ریختی و مولکولی جدایه ایرانی G. lucidum اختصاص داده شد. سپس تاثیر منبع­های کربن آرابینوز، مالتوز، سلولاز و زایلوز با غلظت­های 0/1، 0/2 و 0/3 درصد، منبع­های نیتروژن عصاره مخمر، MgSo₄.7H₂O، پپتون وK₂Hpo₄ با غلظت­های 0/2، 0/3 و 0/4 درصد، اثر pH 4، 4/5، 5، 5/5، دماهای 25، 28 و 32 درجه سلسیوس و تعداد 2 ، 3 یا 4 قرص به قطر  mm²5 زادمایه، بر تولید زیست توده میسلیومی G. lucidum در ملاس نیشکر، در آزمایش­های در قالب طرح آماری کاملا تصادفی با چهار تکرار برای هر تیمار در شرایط آزمایشگاهی مطالعه شدند. یافته ­ها: مقایسه میانگین وزن خشک میسلیوم تولیدی در تیمارهای مختلف این آزمایش نشان داد که بین تیمارهای مختلف در سطح احتمال 5درصد اختلاف معنی­ داری وجود دارد. بیشترین توده میسلیومی قارچ با منبع نیتروژن پپتون با غلظت 3/0درصد،  منبع کربن مالتوز با غلظت 2/0درصد ، pH=5 ، دمای 28 درجه سلسیوس و افزودن 3 قرص به قطر 5mm²  زادمایه قارچ در محیط مایع ملاس نیشکر بدست آمد. نتیجه­ گیری: ملاس نیشکر می­تواند به­ عنوان یک محیط ارزان و مقرون­ به­ صرفه برای تولید زیست ­توده G. lucodum مورد استفاده قرار گیرد. این پژوهش برای نخستین بار نشان داد، که می­توان با افزودن پپتون با غلظت 0/3 درصد ، مالتوز با غلظت 0/2 درصد، به ملاس نیشکر، با 3 قرص به قطر 5mm² زادمایه، در pH=5  و دمای 28 درجه سلسیوس بیشترین زیست توده این قارچ دارویی را تولید کرد.

محرابیون محمدی م، احمدی ن، ارزنلو م (1398) بیماری مرگ هلندی نارون. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 9(1): 100-91.  DOI: 10.2982/PPS.9.1.91.

نارون از مهم­ترین درختان زینتی به­شمار می‌رود و در طراحی فضاهای سبز شهرها کاربرد فراوان دارد. بیماری مرگ هلندی نارون به­عنوان یکی از مهم­ترین بیماری‌های نارون در دنیا شناخته شده است این بیماری در حال حاضر پراکنش جهانی داشته و حداقل سه گونه Ophiostoma از جمله O. ulmi، O. novo-ulmi و  O. himal-ulmi در ایجاد بیماری دخیل هستند که از نظر پراکنش جغرافیایی و قدرت تهاجم با هم متفاوت هستند. در ایران دو گونه O. ulmi و O. nov-oulmi به­عنوان عامل بیماری گزارش شده­اند، که جدایه‌های گونه  O. novo-ulmi دارای قدرت بیماری­زایی بیشتری نسبت به جدایه‌های O. ulmi می­باشند. مدیریت بیماری با روش‌های پیشگیری و قرنطینه، اقدامهای بهداشتی، کاشت رقم مقاوم و استفاده از سم‌های شیمیایی عملی است. جنبه‌های مختلف بیماری شامل نشانه‌ها، زیست‌شناسی و بوم­شناسی بیمارگرها و روش‌های مدیریت آن در این مقاله شرح داده شده است.