امیرحسین محمدی، معصومه حقدل، منصوره میرابوالفتحی، حسین علایی،
جلد 11، شماره 2 - ( (بهار و تابستان) 1401 )
چکیده
محمدی ا ح، حقدل م، میرابوالفتحی م، علایی ح (1401) بیماری پوسیدگی آرمیلاریایی ریشه و طوقه در باغ‌های پسته. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 11(2): 102-92. Doi: 10.2982/PPS.11.2.92
چکیده
پسته یکی از مهمترین محصولات باغی در ایران بوده که تولید آن همواره تحت تأثیر عوامل محدودکننده زنده و غیر زنده قرار می‌گیرد. پوسیدگی آرمیلاریایی طوقه و ریشه ناشی از Armillaria mellea، یک بیماری مهم در باغ‌های پسته بوده که باعث مرگ و میر درختان بارور می‌شود. کنترل این بیماری بسیار سخت و هزینه‌بَر می‌باشد. نشانه‌های بیماری در اندام هوایی درختان مبتلا شامل زردی، برگ‌ریزی زودهنگام، پژمردگی ناگهانی، سرخشکیدگی شاخه‌ها و کاهش رشد اندام هوایی می‌باشد. این نشانه‌ها همراه با پوسیدگی و قهوه‌ای شدن بافت‌های چوبی، تشکیل صفحات میسلیومی بادبزنی سفید تا کرمی رنگ در ریشه و طوقه و همچنین مشاهده نماریشه (رایزومورف) قارچ، شواهد کافی جهت تشخیص قطعی ابتلا به پوسیدگی آرمیلاریایی طوقه و ریشه در درختان پسته می‌باشند. فرآیند آلودگی با اتصال محکم ریسه و نماریشه‌ها روی سطح ریشه‌ها شروع شده و سپس بیمارگر با استفاده از روش‌هایی مانند فشار مکانیکی، تولید توکسین و آنزیم‌های تجزیه کننده دیواره سلولی به بافت‌های ریشه نفوذ می‌کند. تأخیر در تشخیص بیماری، وجود شبکه گسترده از نماریشه‌ها در فواصل دور از درخت و در اعماق خاک و مخفی ماندن میسلیوم‌ها زیر پوست و داخل چوب‌های مرده، باعث می‌شود که کنترل موفق بیماری تنها با تلفیق روش‌های کنترل شیمیایی، زراعی، بیولوژیکی و استفاده از پایه و ارقام مقاوم امکان پذیر باشد.
