جستجو در مقالات منتشر شده


117 نتیجه برای نوع مطالعه: ترویجی

پارمیدا آل احمد، لیلا ابراهیمی،
جلد 11، شماره 1 - ( 12-1400 )
چکیده

آل‌احمد پ. ابراهیمی ل (1400) نقش قارچهای درون ­رست در مدیریت بیماریهای گیاهی. دانش بیماری­ شناسی گیاهی 11(1): 112-100.      
   10.2982/PPS.11.1.100.   Doi:   
چکیده
بیماری‌ها معمولا سبب خسارت اقتصادی و کاهش رشد و نمو و میزان محصول گیاهان می‌شوند.  مدیریت بیماری‌های گیاهی، با سم­های شیمیایی ممکن است اثر سویی بر محیط‌زیست، بروز مقاومت در بیمارگرها و از بین رفتن جانداران مفید ‌داشته باشد، بنابراین یافتن روش‌های جایگزین مانند شناسایی و استفاده از ریزجانداران متعارض برای مدیریت بیماریها مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. تعدادی از قارچ‌های درون­رست که بدون هیچ آسیب و نشانه­ای داخل بافت گیاه میزبان رشد می‌کنند به عنوان عامل مهار زیستی بعضی از بیماریهای گیاهی شناخته شده­اند. قارچ‌های درون­رست با سازوکارهای مختلفی مانند تولید مواد پادزیست، رقابت، القای مقاومت و پارازیته کردن مستقیم بیمارگر، موجب تضعیف یا از بین رفتن بیمارگرها می‌شوند. این قارچ‌ها همچنین می‌توانند با تولید ترکیبهای آنتی‌اکسیدانت و ضدتومور و هورمون‌های مختلف رشد، به افزایش رشد و مقاومت گیاه میزبان در برابر تنش‌های مختلف کمک کنند.

مریم میرطالبی، جواد شفیعی نیا،
جلد 11، شماره 2 - ( 6-1401 )
چکیده

شفیعی­ نیا ج، میرطالبی م (1401) قارچ‌های افزایش دهنده رشد گیاهان. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 11(2):  124-112.                        Doi:10.2982/PPS.11.2.112
 
جمعیت جهان به سرعت در حال افزایش است. برای تغذیه این جمعیت زیاد، باید محصولات زراعی بیشتری تولید شود. استفاده گسترده از کودها، سموم دفع آفات و سایر نهاده‌ها، بهره‌وری زمین‌های کشاورزی موجود و میزان غذای تولید شده را افزایش می‌دهد، اما این افزایش محصول باعث آسیب به محیط زیست، تخریب خاک و از بین رفتن جمعیت طبیعی میکروبی آن می‌شود. برای جلوگیری از این آثار زیانبار مواد شیمیایی، یک رویکرد دوستدار محیط زیست که سلامت انسان و محیط زیست را تضمین کند، به شدت مورد نیاز است. در دیدگاه نوآورانه تولید کشاورزی، برای استفاده از کودهای‌زیستی به جای مواد شیمیایی تقاضای فزاینده‌ای وجود دارد. کاربرد ریزجانداران مفید می‌تواند یک سازوکار جدید برای بهبود سلامت و بهره‌وری گیاه باشد. جمعیت‌های میکروبی فراریشه نقش مهمی در تبدیل و انحلال مواد مغذی خاک ایفا می‌کنند که برای رشد و نمو گیاه بسیار مهم است. در میان جمعیت‌های مختلف میکروبی فراریشه، قارچ‌هایی که به عنوان افزایش‌دهنده رشد گیاه شناخته می‌شوند، اخیراً مورد توجه روزافزون قرار گرفته‌اند. طی چندین دهه، انواع قارچ‌های افزایش‌دهنده رشد گیاه مانند گونه‌های متعلق به جنس‌های Trichoderma، Penicillium، Phoma و Fusarium مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. مطالعات نشان داده است که این قارچ‌ها، بدون آلودگی‌های زیست‌محیطی، رشد گیاه را تنظیم می‌کنند و تحمل گیاه را در برابر بیمارگرهای گیاهی افزایش می‌دهند. در این مقاله ابتدا شرح مختصری از قارچ‌های افزایش‌دهنده رشد ارائه می‌شود. در ادامه ماهیت و ترکیب این قارچ‌ها، همچنین نحوه عملکرد آن‌ها، فرموله‌کردن و چالش‌های مرتبط با آن مورد توجه قرار خواهد گرفت.

 
مصطفی نصیری، محمد مهدی فقیهی،
جلد 11، شماره 2 - ( 6-1401 )
چکیده

نصیری م، فقیهی م م (1401) بیماری موزاییک باکتریایی گندم. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 11(2): 111-103.                   
بیماری موزاییک باکتریایی، توسط باکتری گرم مثبت Clavibacter tessellarius ایجاد می‌شود. از نشانه­ ها مهم این بیماری، موزاییک، لکه‌های سبز و رنگ پریده کوچک در سطح برگ می‌باشد که با نشانه­ های کمبود عناصر غذایی و برخی بیماری‌های ویروسی شباهت زیادی دارد و تشخیص آن را مشکل میکند. بیماری موزاییک باکتریایی، تاکنون در مزارع گندم از چندین استان در کشور گزارش شده و به نظر میرسد در سایر نواحی کشت گندم نیز وجود داشته باشد. با توجه به بذرزاد بودن این بیمارگر، تهیه بذر سالم و گواهی شده مهم‌ترین راهکار مدیریت این بیماری است. به منظور آشنایی بیشتر با این بیماری، جنبه‌های مختلف آن شامل تاریخچه، نشانه ­ها و روش شناسایی بیمارگر، زیستشناسی، دامنه میزبانی و مدیریت این بیماری در این مقاله شرح داده شده‌اند.

نوراله حسن پور، دکتر مهدی ارزنلو،
جلد 12، شماره 1 - ( 12-1401 )
چکیده

حسن­ پور، ن.،  ارزنلو،  م. (1401) کاربرد مخمرها در مدیریت بیماری­های گیاهی. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 12(1): 104-94.         

مخمرها پراکنش وسیعی در سطح زمین دارند. آن­ها در صنایعی مانند نانوایی، صنایع تخمیری، تولید پروتئین، سنتز مواد شیمیایی مانند ریبوفلاوین و اسید سیتریک، کشاورزی و مدیریت بیماری­های­گیاهی نقش دارند. آن­ها بـا مکانیسـم­هـای متنـوعی مانند رقابــت بــرای مواد غذایی و فضا، برقراری رابطه انگلی با بیمارگر، القـای مقاومـت در گیـاه، قارچ انگلی، اشغال پردازه بوم­ شناختی، سم­زدایی زهرقارچ و تولید آنزیم­های تجزیه کننده دیواره سلولی در کاهش بیماری­های گیاهی موثر هستند. از خصوصیات برتر مخمرها می­توان به تحمل و سازگاری بیشتر نسبت به نوسانات حرارتی در دماهای پایین و بالا، سازگاری در طیف گسترده ­ای از رطوبت نسبی، نوسانات pH، سطوح اکسیژن کم، سرعت تکثیر زیاد، محدود کردن جمعیت بیمارگر و تحمل به اشعه UV را نام برد. با توجه به ویژگی­های گفته شده مخمرها به عنوان یکی از بهترین گزینه­ ها برای به کارگیری در فرایند مهار زیستی در نظر گرفته می­شوند. در این مقاله جنبه­ های مثبت مخمرها نسبت به دیگر عوامل میکروبی، نقش آن­ها در کشاورزی و سازوکار­های مدیریت بیماریهای گیاهی بحث و بررسی شده است.  


 


آزاده گودرزی،
جلد 12، شماره 1 - ( 12-1401 )
چکیده

گودرزی، آ. (1401). بیماری پژمردگی فوزاریومی خرما. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 12(1): 64 -73.               
بیماری پژمردگی فوزاریومی به عنوان یکی از بیماری­های بسیار خسارت­زا و مرگ­بار درختان خرما در بسیاری از مناطق کشت این محصول در دنیا و به ویژه کشورهای تولید کننده خرما در قاره آفریقا شناخته شده است. در حال حاضر، بخش قابل توجهی از نخلستان­های واقع در مراکش و صحرای غربی و مرکزی الجزایر تحت تأثیر این بیماری قرار دارند. زیان اقتصادی ناشی از بیماری پژمردگی فوزاریومی خرما، به ویژه در صورت وقوع همه­ گیری­های شدید، بسیار قابل توجه است. این بیماری طی یک قرن گذشته، سبب نابودی بیش از 12 میلیون اصله درخت خرما در مراکش و حدود سه میلیون اصله درخت خرما در الجزایر شده است. قارچ Fusarium oxysporum (Schltdl.) f. sp. albedinis که یک بیمارگر آوندی خاک­برد است، به عنوان عامل بیماری پژمردگی فوزاریومی خرما شناخته شده است. زیان اقتصادی ناشی از این بیماری، به ویژه در صورت وقوع همه ­گیری­های شدید، بسیار قابل توجه است و در برخی مناطق، همه­ گیری بیماری پژمردگی فوزاریومی به نابودی بیش از ۷۰ درصد محصول خرما منجر شده است. استراتژی­های مدیریت تلفیقی این بیماری شامل استفاده از رقمهای مقاوم یا متحمل، پیشگیری از ورود عامل بیماری به مناطق عاری از بیماری، ریشه­ کنی بیماری، مبارزه زیستی و مبارزه شیمیایی است. این بیماری تا کنون از مناطق تولید خرما در ایران گزارش نشده است، هرچند که نشانه ­های مشابه با بیماری پژمردگی فوزاریومی در برخی از نخلستان­های استان هرمزگان یافت شده است.

امین الله طهماسبی،
جلد 12، شماره 1 - ( 12-1401 )
چکیده

طهماسبی، ا. (1401). نقش فاکتورهای آغازکننده ترجمه در مقاومت مغلوب گیاهان به ویروس­ها. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 12(1):  121-113.                          
     
 
ویروس­های گیاهی بیمارگرهای مهمی هستند که باعث کاهش کمی و کیفی محصولهای کشاورزی در سراسر دنیا می­شوند. مقاومت گیاهان کارا­ترین روش مبارزه با ویروس­های گیاهی است. ویروس­ها به عنوان انگل­های اجباری برای تکمیل چرخه آلودگی­شان نظیر فرایندهای سنتز پروتیین، همانندسازی و حرکت وابسته به سازگاری فاکتورهای سلولی گیاهان میزبان هستند. فقدان یا جهش در این فاکتورهای ضروری برای چرخه آلودگی ویروس و یا جهش در تنظیم کننده پاسخ­های دفاعی گیاه ممکن است مقاومت مغلوب میزبان را نسبت به ویروس سبب شود. ژن­های مغلوب که در برهمکنش­های ویروس-گیاه شناسایی شده­اند، شامل فاکتورهای آغازکننده ترجمه یوکاریوتی eIF4E، eIF4G و ایزوفرم­های آن­ها هستند. تعدادی از فاکتورهای ترجمه در گیاهان نظیر eIF3، eEF1A و eEF1B شناسایی شده­اند که در برهمکنش با آر.ان.اِی های ویروسی و تنظیم فرایندهای مختلف در چرخه آلودگی ویروس ضروری هستند. شناخت بیشتر سازوکار­های مولکولی این فاکتورها و همچنین برهمکنش آن­ها با سایر فاکتورهای میزبانی و ویروسی می­تواند در توسعه روش­های مدیریت جدید مانند خاموشی یا ویرایش ژنوم علیه ویروس­ها مورد استفاده قرار گیرد.  

 
فرشته اسماعیل زاده، داود کولیوند،
جلد 12، شماره 1 - ( 12-1401 )
چکیده

 اسماعیل­زاده،  ف.، کولیوند، د. (1401). ویروس چروکیدگی قهوه‌ای میوه گوجه­فرنگی. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 12(1): 93-84.
                                                        
چکیده
ویروس چروکیدگی قهوه‌ای گوجه ­فرنگی (ToBRFV) یک بیمارگر نوظهور است که عموماً در گلخانه‌ها باعث ایجاد بیماری می‌شود. این ویروس نواحی زرد رنگ، بدشکلی و زخم‌های نکروتیک قهوه‌ای رنگ روی میوه‌های گوجه ­فرنگی  ایجاد می‌کند. این ویروس که انتشار جهانی دارد به تازگی با استفاده از روش‌های مولکولی  در گلخانه ­های چند استان ایران گزارش شده است. با توجه به گزارش این ویروس از ایران خصوصیات ویروس ToBRFV، نشانه ­ها، دامنه میزبانی، نحوه انتقال و انتشار و روشهای مدیریت آن بر اساس مطالعات انجام شده قبلی شرح داده شده­اند.

 
مریم خضری، محمودرضا کریمی شهری، ابوالقاسم قاسمی،
جلد 12، شماره 1 - ( 12-1401 )
چکیده

خضری، م.،  کریمی­ شهری، م. ر.،  قاسمی، ا. (1401) بیماری پوسیدگی باکتریایی بنه و برگ زعفران.  دانش بیماری‌شناسی گیاهی 12(1): 83-74.
         
زعفران یکی از محصولات کشاورزی ارزشمند است که کلاله گل آن مصرف دارویی دارد و به عنوان ادویه ­ای گرانبها شناخته می­شود. آلودگی اندام­های تکثیری گیاهان نقش زیادی در انتشار عوامل بیمارگر دارد. گیاه زعفران با بنه تکثیر می­شود و استفاده از بنه ­های سالم و عاری از عوامل بیماری­زا، بهترین و موثرترین راه پیشگیری از انتشار بیمارگر­های خاک­برد در مناطق و مزرعه ­های جدید می­باشد. پوسیدگی بنه زعفران توسط تعدادی از عوامل بیماری­زای قارچی و باکتریایی ایجاد می­شود. عامل بیماری پوسیدگی باکتریایی بنه و برگ زعفران  Burkholderia gladioli pv. gladioli  است. باکتری عامل بیماری به مدت طولانی در خاک باقی می­ماند و از طریق خاک، ابزار کشاورزی و بنه­ های آلوده منتقل می­شود. در سال­های اخیر این بیماری از استان خراسان رضوی گزارش شده است. در این مقاله، ضمن معرفی بیماری پوسیدگی باکتریایی بنه و برگ زعفران، راه­کارهایی جهت پیشگیری از بروز و گسترش این بیماری ارائه شده است.

آزاده گودرزی،
جلد 12، شماره 2 - ( 6-1402 )
چکیده

گودرزی آ (1402) بیماری آنتراکنوز مرکبات. دانش بیماری‌­شناسی گیاهی 12(2): 129-117.
گونه­‌های Colletotrichum، عوامل مولد بیماری‌­هایی شامل لکه برگی­‌ها، خشک‌یدگی‌­های سرشاخه و پوسیدگی­‌های میوه در دامنه وسیعی از میزبان­‌های گیاهی نظیر مرکبات، موز، توت­فرنگی، آووکادو، پاپایا، انبه و سیب به شمار می­روند. در مرکبات، بیماری­‌های مهمی شامل آنتراکنوز، آنتراکنوز پس از برداشت میوه، آنتراکنوز کی­لایم و ریزش میوه پس از گلدهی به وسیله گونه­‌های این جنس ایجاد می‌­شوند و از محدودیت­های عمده تولید مرکبات در بسیاری از کشورهای مرکبات ­خیز دنیا دنیا به شمار می­روند. گونه Colletotrichum gloeosporioides به عنوان عامل اصلی بیماری آنتراکنوز مرکبات شناخته شده است. نشانه های بیماری شامل خشک‌یدگی سرشاخه­‌ها و شاخه­ های کوچک، لکه برگی، پوسیدگی میوه و ریزش برگ­‌ها و میوه‌­های کوچک است. در صورت وقوع همه‌گیری، خسارت ناشی از بیماری روی گونه­‌ها و ارقام مختلف مرکبات بسیار قابل­ توجه است. زیان اقتصادی ناشی از بیماری عمدتاً با وارد شدن آسیب به قسمت­‌های رویشی درختان مرکبات و همچنین پوسیدگی و کاهش ارزش تجاری میوه‌­ها در ارتباط است. تاکنون بیماری­‌های آنتراکنوز مرکبات و آنتراکنوز پس از برداشت میوه با عوامل C. gloeosporioides،  C. fructicola، C. siamense، C. karstii و C. novae zelandiae از ایران گزارش شده‌­اند. به علاوه، خشک‌یدگی سرشاخه­‌ها و ریزش میوه پس از گل­‌دهی ناشی از C. gloeosporioides از چالش‌­های شایع تولید مرکبات در شمال کشور محسوب می­‌شوند. رعایت بهداشت باغ، مدیریت آبیاری و تغذیه، مبارزه با آفات، بیماری­‌ها و علف‌های­‌هرز و کاربرد قارچ­‌کش‌­های شیمیایی، به ویژه استروبیلورین­‌ها، از راه­کارهای مؤثر مدیریت بیماری محسوب می­‌شوند. به منظور پیشگیری از ظهور جمعیت­‌های مقاوم عوامل مولد بیماری، کاربرد قارچ­‌کش‌­ها باید با رعایت تناوب صورت گیرد.


آزاده گودرزی،
جلد 12، شماره 2 - ( 6-1402 )
چکیده

گودرزی آ (1402) بیماری سوختگی سیاه خرما. دانش بیماری‌­شناسی گیاهی 12(2): 75-66.
بیماری سوختگی سیاه یکی از بیماری­‌های مهم و خسارت­‌زای خرما در بسیاری از مناطق دنیا شامل عمان، عراق، قطر، عربستان سعودی، کویت و امارات متحده عربی محسوب می‌­شود. بیماری نخستین بار در ایران در سال 1394 از طبس در استان خراسان جنوبی گزارش شده و طی سال­‌های بعد، نشانه­‌های بیماری به صورت پراکنده در استان­‌های کرمان، هرمزگان، فارس و بوشهر نیز مشاهده گردیده است. دو قارچ Thielaviopsis paradoxa  و T. radicicola  به عنوان عوامل بیماری شناخته شده ­اند. نشانه­‌های بیماری شامل بافت­ مردگی، پژمردگی، خمیدگی تاج درخت، پوسیدگی مریستم انتهایی و مرگ درخت است. بیماری غالباً روی درختانی که تحت تأثیر تنش‌­های محیطی، به ویژه تنش شوری و خشکی قرار دارند، مشاهده می‌­شود. این بیماری تا کنون از 21 رقم خرما در دنیا گزارش شده است، هرچند که حساسیت رقم‌های مختلف نسبت به بیماری متفاوت است. روش‌های مدیریت تلفیقی بیماری شامل پیشگیری­ از ورود بیماری به منطقه، اجتناب از وارد شدن آسیب به درختان خرما، رعایت اصول بهداشت گیاهی، مدیریت تنش­‌های محیطی و برقراری تهویه مناسب در نخلستان، مبارزه زیستی و شیمیایی در این مقاله شرح داده شده ­اند.


سعیده دهقانپور فراشاه،
جلد 12، شماره 2 - ( 6-1402 )
چکیده

دهقانپورفراشاه س (1402) پاسخ­‌های دفاعی به­واسطه اکسید نیتریک­ در برهم‌کنش گیاه- بیمارگر. دانش بیماری­شناسی گیاهی 12(2): 142-130.
مبارزه با بیماری‌ها در کشاورزی اغلب به آفت‌کش‌ها و کودهای شیمیایی متکی است که بر میکرو­فلور طبیعی محیط اطراف ریشه گیاهان و تعادل اکوسیستم تأثیر منفی می‌گذارند. امروزه، محققان به­ دنبال جایگزین کردن این مواد شیمیایی با سایر عوامل سازگار با محیط زیست برای بهبود تولید محصولات کشاورزی و کنترل عوامل بیماری‌زای گیاهی هستند. تحقیقات در مورد برهم‌کنش اکسید نیتریک(NO)  با عوامل بیماری­زای گیاهی نشان داده است که NO یک پیام­رسان کلیدی در پاسخ گیاهان به تنش­‌های زیستی و غیر­زیستی است. به­‌ دلیل نقش NO در تنظیم ژن­‌های دفاعی گیاهان، به ­ویژه از طریق مرگ برنامه‌ ­ریزی‌­شده سلولی، توجه بسیاری از بیماری­‌شناسان گیاهی را به خود جلب کرده است. اگر­چه NO نقش مهمی در واکنش فوق­‌ حساسیت  در پاسخ به انواع تنش‌­های زیستی و غیر­زیستی ایفا می‌­کند ولی مشخص شده است که NO  در تنظیم بیان ژن‌­های مرتبط­ با مقاومت غیر­اختصاصی نیز نقش دارد. در این مقاله­‌ی مروری به پژوهش نقش اکسید نیتریک در برهم‌کنش گیاه با عوامل بیماری‌­زا پرداخته شده است.



مریم میرطالبی، دنیا آبشنگ،
جلد 13، شماره 1 - ( 12-1402 )
چکیده

آبشنگ، د.، میرطالبی، م. (1402). نقش ترکیب­های آلی فرار قارچ­ها در مدیریت بیماری­های گیاهی. دانش بیماری­شناسی گیاهی، 13 (1)، 74-65.
ترکیب­های آلی فرار، مواد شیمیایی آلی مبتنی بر کربن هستند که از متابولیسم اولیه یا ثانویه مشتق شده‌اند و به صورت گاز از جامدات و مایعات مختلف آزاد می‌شوند. بسیاری از برهمکنش­های بوم­شناختی درون و بین سلسله­ای در بین موجودات زنده از طریق ترکیب­های آلی فرار رخ می­دهد. ترکیب­های آلی فرار قارچ­های بیمارگر، اثر منفی بر رشد گیاهان دارند. آزاد شدن مواد فرار توسط این قارچ­ها در خاک، رشد گیاه را مهار می­کند و منجر به کاهش طول شاخه، سطح ریشه و زیست ­توده گیاه می­شود. علاوه بر تأثیر منفی بر رشد گیاه، این ترکیب­های تولید شده توسط قارچ­های بیمارگر نیز می­توانند به ­عنوان تنظیم کننده رشد، معماری گیاه را تغییر دهند و باعث تحریک رشد گیاه شوند. در نتیجه افزایش رشد گیاهان به دلیل ایجاد زیستگاه بزرگتر برای استقرار سطحی و افزایش بقای آن­ها می­تواند برای بیمارگرها مفید باشد. همچنین این ترکیب­ها در برهمکنش با قارچ­ ریشه­ ها، سنتز زیستی استریگولاکتون­ها و رشد ریشه را افزایش می­دهند و شناسایی قارچ­ریشه را برای ریشه­ ها آسان می­کنند و باعث افزایش استقرار قارچ ­ریشه روی ریشه ­ها می­شوند. اثرات آنتی­بیوتیکی این ترکیب­ها در مهار بسیاری از بیمارگرهای گیاهی دخیل است. برخی از این ترکیب­های فرار قارچی فعالیت بازدارندگی در خاک و برخی خاصیت دورکنندگی حشرات و نماتدکشی دارند.

مینا راستگو، سیروس هنرور،
جلد 13، شماره 1 - ( 12-1402 )
چکیده

راستگو، م.، هنرور، س. (1402). کاربرد فاژها برای مهار زیستی باکتری­های بیماری­زای گیاهان. دانش بیماری­شناسی گیاهی، 13 (1)، 64-55.

باکتری­های بیماری­زا یکی از مهم­ترین عوامل کاهش عملکرد محصولات گیاهی می­ باشند. مدیریت این بیمارگرها در گذشته به استفاده از سمهای ضد باکتریایی یا القاکننده­های مقاومت محدود می ­شد، اما با کشف باکتریوفاژها در دهه­ های اخیر، توجه به استفاده از آنها افزایش یافته است. باکتریوفاژها یا فاژها ویروس­هایی هستند که به صورت  کاملا اختصاصی بر سلول­های باکتریایی اثر می­گذارند. در حال حاضر، صدها باکتریوفاژ جداسازی و علیه باکتری­های بیماری­زای گیاهی آزمایش شده­اند و همچنان تعداد زیادی نیز وجود دارند که بایستی بررسی شوند. این رویکرد نیازمند پروتکل‌های خاصی برای شناسایی فاژهای جدید، درک پیدایش کلون‌های مقاوم به فاژ و عفونت‌پذیری سایر گونه‌های باکتریایی می­باشد. فاژتراپی یا استفاده از فاژها برای مهارزیستی با باکتری­های بیماری­زای گیاهی به خاطر ارزان بودن، اختصاصیت بسیار بالا فاژها علیه باکتری­ها، عدم تاثیر منفی روی انسان یا حیوانات و عدم آلودگی زیست محیطی، به عنوان روشی مناسب برای مهارزیستی این بیمارگرها می­تواند در نظر گرفته شود.
 

آرزو پاکدل، محمد خانجانی،
جلد 13، شماره 1 - ( 12-1402 )
چکیده

پاکدل، آ. ، خانجانی، م. (1402). روش­های مدیریت سفیدبالک‌های ناقل ویروس­های بیمارگر گیاهان. دانش بیماری­شناسی گیاهی 13 (1)، 41-27.
 
اغلب ویروس‌های گیاهان که اخیرا در نواحی گرمسیری، نیمه‌گرمسیری و معتدل شیوع یافته‌اند و تولید محصول­های مهم گیاهی را محدود کرده ­اند، توسط سفیدبالک‌ها انتقال می‌یابند. سه گونه مهم سفید بالک Bemisia tabaci ، Trialeurodes vaporariorum و Trialeurodes abutiloneus به عنوان ناقل بیشتر ویروس‌های‌گیاهی شناخته شده‌اند. ویروس‌های گیاهی که توسط سفید بالک‌ها انتقال می‌یابند در جنس‌های Begomovirus، Crinivirus، Ipomovirus، Carlavirus، Torradovirus و Polerovirus قرار دارند. مبارزه با سفیدبالک‌ها به دلیل اینکه دامنه میزبانی وسیع آنها، نرخ بالای تولید مثلی، اندازه جمعیت بزرگ، و همچنین مقاومت آنها به حشره­ کش‌ها مشکل است، ولی روشهای نوین مبارزه شیمیایی، زیستی و تولید گیاهان تراریخته مقاوم برای مدیریت آنها ابداع شده­اند، که در این مقاله شرح داده شده­ اند.

سیده عاطفه حسینی، زهرا انوری،
جلد 13، شماره 1 - ( 12-1402 )
چکیده

حسینی، س. ع.، انوری، ز. (۱۴۰۲). کاربردهای  فنآوری­های نوین اطلاعات در بیماری­شناسی گیاهی. دانش بیماری­شناسی گیاهی، ۱۳(۱)،۱۴۸-۱۳۵.
رشد جمعیت فشار قابل توجهی بر زنجیره تامین مواد غذایی وارد کرده است و اطمینان از اینکه همه به غذای کافی، سالم و مغذی دسترسی دارند، چالش برانگیزتر شده است. استفاده از فنآوری­ های نوین اطلاعات مبتنی بر هوش مصنوعی در کشاورزی میتواند نقش بسزایی در افزایش تولید محصولهای گیاهی سالم و تامین امنیت غذایی انسانها داشته باشد. همه محصولهای گیاهی به شدت در برابر بیماریها آسیب­پذیر هستند و مدیریت به موقع و صحیح بیماریها برای بهینه­ سازی تولید آنها ضروری است. فنآوریهای نوین اطلاعات مانند سنجش از دور، تجزیه و تحلیل طیفهای نوری جذبی گیاهان، استفاده از نرم ­افزارهای تخصصی اینترنتی تشخیص دهنده بیماریهای گیاهی در تلفن­ همراه، می ­توانند به تشخیص سریع و دقیق بیماریها، اجرای یک برنامه پیش­ آگاهی و پایش آنها، برای پیشگیری از شیوع آنها و اجرای به موقع روشهای مدیریتی آنها کمک کنند. کاربردهای منحصر به فرد این فنآوری­های نوین اطلاعات در شناسایی، پایش و مدیریت بیماریهای گیاهی در این مقاله شرح داده شده ­اند.


پرستو پورعزیز، داود کولیوند،
جلد 13، شماره 1 - ( 12-1402 )
چکیده

پورعزیز، پ.، کولیوند، د. (۱۴۰۲). کاربرد پلیمرهای زیستی در مدیریت بیماری­های ویروسی گیاهان. دانش بیماری­شناسی گیاهی، ۱۳(۱)، ۱۳۴-۱۲۵.
پلیمرهای با منشا طبیعی، پلیمر زیستی شناخته می ­شوند. پلیمرهای زیستی به دلیل ویژگی­های سازگاری زیستی و زیست تخریبی کاربردهای گسترده ­ای در زمینه ­های متفاوت از جمله کشاورزی پزشکی و صنعت دارند. پلیمرهای زیستی با افزایش سیستم ایمنی گیاهان از طریق تآثیر بر ژن­های مقاومت و همچنین فعال کردن مکانیسم ­های مربوط به مقاومت باعث محدود کردن فعالیت­های بیمارگرهای گیاهی می­ شوند. بنابراین استفاده از این مواد جهت مقابله با بیمارگرهای گیاهی کاربرد وسیعی در کشاورزی پیدا کرده است. استفاده از پلیمرهای زیستی جهت مقابله با بیمارگرهای گیاهی مانند قارچ­ها و باکتری­ها راه حل مناسبی برای کاهش خسارت آنها است. همچنین تیمار گیاه آلوده به ویروس با پلیمرهای زیستی باعث کاهش علایم و خسارت بیماری می ­شود. مکانیسم‌های مولکولی ضد ویروسی برخی پلیمرهای زیستی مانند کیتوزان، کیتین، الیگوکیتوزان، بتاگلوکان­ها، لنتینان، آلژینات و هیدروژل و ترکیبهای آن در مدیریت بیماریهای ویروسی گیاهان در این مقاله شرح داده شده ­اند.

خانم کیمیا حسنی، دکتر فاطمه شهریاری،
جلد 13، شماره 2 - ( 6-1403 )
چکیده

جنس Streptomyces متعلق به اکتینومیست­ها، شامل باکتری­های هوازی، گرم مثبت و چند سلولی است. گونه های این جنس بیشتر باکتری­های ساکن خاک شناخته می­شوند، با این حال در محیط­های مختلفی مانند رسوبات دریایی، اکوسیستم­های آب شیرین، همزیست با حشرات و اسفنج‌ها و اندوفیت‌های گیاهی یافت می­شوند. به طور خاص، در این جنس تنها چند گونه بیماری­زای گیاهی و انسانی شناسایی شده ­است. مهم­تر از گستره پراکنش، ویژگی‌های ژنومی خاص و حالت رشدی غیرمعمول قارچ‌مانند، داشتن قابلیت‌های متابولیک چشمگیر مانند توانایی تولید آنتی‌بیوتیک‌های متنوع و سایر محصولات طبیعی زیست فعال، گونه های این جنس را به موجودات جذابی برای مطالعه تبدیل کرده است. همچنین امیدوارکننده­ترین ریزجانداران برای بهبود سلامت کلی خاک و افزایش بهره­وری کشاورزی هستند. تقریباً دو سوم از آنتی­ بیوتیک­های شناخته شده در اکتینومیست­ها با گونه های این جنس تولید می­شوند. متابولیت­های این جنس دارای طیف گسترده­ای است و شامل پپتیدهای حلقوی و خطی، ترپنوئیدها، ماکرولاکتام­ها، ماکرولیدها، گلیکوزیدها، پلی­ آروماتیک­ها و پلی­ کتیدهای خطی است. کشف ترکیبات متعدد و گوناگون، پتانسیل بالای Streptomyces را به عنوان منبع محصول­های طبیعی جدید و جالب نشان می­دهد که این بررسی به معرفی و کاربرد برخی از این متابولیت­ها در مدیریت بیماری­های گیاهی پرداخته است.



صفحه 6 از 6    
6
بعدی
آخرین
 

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به دانشگاه یاسوج دانش بیماری شناسی گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | University of Yasouj Plant Pathology Science

Designed & Developed by : Yektaweb