واصبی ی. برون س. و فقیهی م. م. 1396. عوامل بیماری‌زای مشترک گیاه و انسان. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 6(2): 88-78.
بعضی بیمارگر‌های گیاهان تهدیدی جدی برای سلامت انسان نیز به شمار می‌روند. قارچهای بیمارگر گیاهی از جنسهای Alternaria ، Aspergillus ، Bipolaris ، Cladosporium، Claviceps، Fusarium ،Paecilomyces و Exserohilum و باکتریهایی از جنسهای Burkholderia، Enterobacter، Enterococcus ، Escherichia، Erwinia ،Pantoea، Pseudomonas، Salmonella، Serratia و Xanthomonas باعث بیماریهای خطرناکی در انسان نیز میشوند. بیماریهای ناشی از این ریزجانداران در گیاهان و انسان شرح داده شده اند و پ‍ژوهشهای بیشتر برای شناسایی آنها روی میوه و سبزیهایی که به صورت خام مصرف میشوند، پیشنهاد شده است.
مصطفی نصیری، محمد مهدی فقیهی، جلد 11، شماره 2 - ( (بهار و تابستان) 1401 )
چکیده
نصیری م، فقیهی م م (1401)بیماری موزاییک باکتریایی گندم. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 11(2): 111-103.
بیماری موزاییک باکتریایی، توسط باکتری گرم مثبتClavibactertessellariusایجاد می‌شود. از نشانه ها مهم این بیماری،موزاییک، لکه‌های سبز و رنگ پریده کوچک در سطح برگ می‌باشد که با نشانه های کمبود عناصر غذایی و برخی بیماریهای ویروسی شباهت زیادی دارد و تشخیص آن را مشکل می‌کند. بیماری موزاییک باکتریایی، تاکنون در مزارع گندم از چندین استان در کشور گزارش شده و به نظر می‌رسد در سایر نواحی کشت گندم نیز وجود داشته باشد. با توجه به بذرزاد بودن این بیمارگر، تهیه بذر سالم و گواهی شده مهم‌ترین راهکار مدیریت این بیماری است. به منظور آشنایی بیشتر با این بیماری، جنبه‌های مختلف آن شامل تاریخچه، نشانه ها و روش شناسایی بیمارگر، زیست‌شناسی، دامنه میزبانی و مدیریت این بیماری در این مقاله شرح داده شده‌اند.
علی علیزاده علی‌آبادی، محمد مهدی فقیهی، محمد صالحی، اابوالقاسم قاسمی، جلد 11، شماره 2 - ( (بهار و تابستان) 1401 )
چکیده
علیزاده علی‌آبادیع، فقیهی م م، صالحی م، قاسمی ا (1401) پویایی‌شناسی وقوع و پراکندگی بیماری هوانگ‌لونگ‌بینگ مرکبات در ایران. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 11(2): 21-11.
Doi: 10.2982/PPS.11.2.11
مقدمه: هوانگ‌لونگ‌بینگ یا میوه سبز یکی‌از بیماریهای مهم مرکبات در ایران است. روند گسترش بیماری در هفت استان در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: باغ‌های مرکبات استان‌های سیستان و بلوچستان، هرمزگان، بوشهر، خوزستان، فارس، کرمان و مازندران طی سال‌های 1386 تا 1388 و 1396 تا 1398 بازدید شدند و نمونه‌های مشکوک به بیماری جمع‌آوری و پس‌از استخراج DNA از نمونه‌ها، آزمون پی‌سی‌آر با استفاده از آغازگرهای اختصاصی OI1/OI2c و A2/J5 انجام شد. یافته‌ها: برسی نمونه‌ها نشان داد که، مناطق و میزبان‌های باکتری Candidatus Liberibacter asiaticus، عامل بیماری، در این مدت افزایش یافته است، به طوری که در پایان این‌دوره در نمونه‌های درختان پرتقال، نارنگی، گریپ‌فروت، نارنج، لیمولیسبون و لیموترش از استان‌های کرمان، هرمزگان، سیستان و بلوچستان و فارس، بیماری ردیابی شد. نتیجه‌گیری: بررسی بیماری طی این سالها نشان داد که: مناطق آلوده و دامنه میزبانی بیماری گسترش زیادی یافته است و گسترش بیماری در مناطق کشت مرکبات در جنوب کشور با شیب ملایم بوده است. کاهش جمعیت پسیل ناقل بیماری طی این سالها به نظر می‌رسد که در آهستگی روند گسترش بیماری مؤثر بوده است.
