مهدی آزادوار، حمیدرضا علیزاده، موسی نجفی نیا، محمدرضا صفرنژاد، صمد اسفندیاری،
جلد 8، شماره 2 - ( 6-1398 )
چکیده
آزادوار م، علیزاده ح ر، نجفینیا م، صفرنژاد م ر و اسفندیاری ص (1398) بیماری مرگ ناگهانی درختان مرکبات در جنوب استان کرمان. دانش بیماریشناسی گیاهی 8(2):37-31. DOI: 10.2982/PPS.8.2.31
بیماری نوظهور مرگ ناگهانی درختان مرکبات طی سالهای اخیر تعداد زیادی از درختان مرکبات با پایه بکرایی در جنوب استان کرمان را از بین برده است. این بیماری ناشی از همراهی باکتری Candidatus Liberibacter asiaticus است و عوامل دیگری از جمله آلودگی همزمان به بیمارگرهای خاکزی یا Ca. Phytoplasma aurantifolia و وجود تنشهای گرمایی و خشکی سبب تشدید بیماری و بروز زوال در این درختان میشود. استفاده از نهال سالم و گواهی شده، استفاده از پایه نارنج یا ولکامرلمون بجای بکرایی و لیموترش، مبارزه با حشرات مکنده همزمان با بروز جستهای جدید، تغذیه مناسب، آبیاری بهینه و با توزیع مناسب بویژه در فصل تابستان، مبارزه با نماتدها و قارچهای بیمارگر خاکزی، خودداری از ایجاد هرگونه تنش در گیاه و هرس مناسب از جمله اقداماتی است که برای پیشگیری و مدیریت بیماری مرگ ناگهانی درختان مرکبات در جنوب استان کرمان توصیه میشود.
علی علیزاده علیآبادی، محمد مهدی فقیهی، محمد صالحی، اابوالقاسم قاسمی،
جلد 11، شماره 2 - ( (بهار و تابستان) 1401 )
چکیده
علیزاده علیآبادی ع، فقیهی م م، صالحی م، قاسمی ا (1401) پویاییشناسی وقوع و پراکندگی بیماری هوانگلونگبینگ مرکبات در ایران. دانش بیماریشناسی گیاهی 11(2): 21-11.
Doi: 10.2982/PPS.11.2.11
مقدمه: هوانگلونگبینگ یا میوه سبز یکیاز بیماریهای مهم مرکبات در ایران است. روند گسترش بیماری در هفت استان در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: باغهای مرکبات استانهای سیستان و بلوچستان، هرمزگان، بوشهر، خوزستان، فارس، کرمان و مازندران طی سالهای 1386 تا 1388 و 1396 تا 1398 بازدید شدند و نمونههای مشکوک به بیماری جمعآوری و پساز استخراج DNA از نمونهها، آزمون پیسیآر با استفاده از آغازگرهای اختصاصی OI1/OI2c و A2/J5 انجام شد. یافتهها: برسی نمونهها نشان داد که، مناطق و میزبانهای باکتری Candidatus Liberibacter asiaticus، عامل بیماری، در این مدت افزایش یافته است، به طوری که در پایان ایندوره در نمونههای درختان پرتقال، نارنگی، گریپفروت، نارنج، لیمولیسبون و لیموترش از استانهای کرمان، هرمزگان، سیستان و بلوچستان و فارس، بیماری ردیابی شد. نتیجهگیری: بررسی بیماری طی این سالها نشان داد که: مناطق آلوده و دامنه میزبانی بیماری گسترش زیادی یافته است و گسترش بیماری در مناطق کشت مرکبات در جنوب کشور با شیب ملایم بوده است. کاهش جمعیت پسیل ناقل بیماری طی این سالها به نظر میرسد که در آهستگی روند گسترش بیماری مؤثر بوده است.