جلد 5، شماره 2 - ( 6-1395 )
جلد 5 شماره 2 صفحات 70-63 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Gerayeli N, Baghaee Ravari S. (2016). The Biological Role of Bacteriocins of Gram-Negative Bacteria. Plant Pathol. Sci.. 5(2), 63-70.
URL: http://yujs.yu.ac.ir/pps/article-1-105-fa.html
URL: http://yujs.yu.ac.ir/pps/article-1-105-fa.html
گرایلی ناهید، بقایی راوری ساره. نقش زیستی باکتریوسینهای باکتریهای گرم منفی دانش بیماری شناسی گیاهی 1395; 5 (2) :70-63
استادیار گروه گیاه‌پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد ، s.baghaee@ferdowsi.um.ac.ir
چکیده: (8203 مشاهده)
گرایلی ن. و بقایی راوری س. 1395. نقش زیستی باکتریوسینهای باکتریهای گرم منفی. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 5(2): 70-63.
باکتریوسین‌ها ترکیبات پپتیدی یا پروتیینی ضدمیکروبی هستند، که توسط بعضی باکتریهای گرممنفی به‌منظور رقابت در تغذیه و اشغال فضای زیستی، تولید می‌شوند. این مواد قادر به از بین بردن و یا بازدارندگی از رشد باکتریهای نزدیک به باکتری تولیدکننده هستند. این در حالی است که باکتری تولیدکننده به علت داشتن پروتیین ایمنی مخصوص، از صدمه این مواد مصون می‌ماند. باکتریوسین‌ها از لحاظ اندازه، سلول هدف، نحوهی عمل و سازوکار ایمنی، متنوع هستند. تا کنون تعداد زیادی از باکتریوسینهای تولیدشده توسط جدایههای خاصی از باکتریهای گرم منفی شناسایی شده‌اند که غالباً وزن مولکولی بالایی دارند. در این مقاله نحوهی تشکیل و تاثیر باکتریوسین‌ها و نقش آنها در مدیریت بیماریهای باکتریایی شرح داده شده است.
فهرست منابع
1. Burton J. P.,Wescombe P. A., Macklaim J. M., Chai M. H., Macdonald K. & Hale J. D. 2013. Persistence of the oral probiotic Streptococcussali- variusM18 is dose dependent and mega plasmid transfer can augment their bacteriocin production and adhesion characteristics. Plos One 8:e65991. [DOI:10.1371/journal.pone.0065991]
2. Cascales E., Buchanan S. K., Duche D., Kleanthous C., Lloubès R. & Postle K. 2007. Colicinbiology. Microbiology and Molecular Biology Reviews 71:158–229. [DOI:10.1128/MMBR.00036-06]
3. Chan Y., Wu J., Wu H., Tzeng K., Chuang D. 2011. Cloning, purification, and functional characterization of Carocin S2, a ribonuclease bacteriocin produced by Pectobacterium carotovorum. BMC Microbiology 11:1. [DOI:10.1186/1471-2180-11-99]
4. Chavan M., Rafi H., Wertz J., Goldstone C. & Riley M. A. 2005. Phage associated bacteriocins reveal a novel mechanism for bacteriocin diversification in Klebsiella. Journal of Molecular Evolution 60:546–556. [DOI:10.1007/s00239-004-0263-9]
5. Chuang D. Y., Chien Y. C. & Wu H. P. 2007. Cloning and expression of the Erwiniacarotovora subsp. carotovora gene encoding the low-molecular-weight bacteriocin, carocin S1. Journal of Bacteriology 189:620–626. [DOI:10.1128/JB.01090-06]
6. Collin F., Thompson R. E., Jolliffe K. A., Payne R. J. & Maxwell A. 2013. Fragment soft hebacterial toxin microcin B17 asgyrase poisons. Plos One 8:e61459. [DOI:10.1371/journal.pone.0061459]
7. Cotter P. D., Hill C., Ross R. P. 2005a. Bacterial lantibiotics: strategies to improve therapeutic potential. Current Protein and Peptide Science 6:61–75. [DOI:10.2174/1389203053027584]
8. Cotter P. D., Hill C. & Ross R. P. 2005b. Bacteriocins: developing innate immunity for food. Nature Reviews Microbiology 3:777–788. [DOI:10.1038/nrmicro1273]
9. Dimov S., Ivanova P., Harizanova N. & Ivanova I. 2005. Bioactive peptides used by bacteriain the concurrence for the ecological niche: eneral classification and mode of action (overview). Biotechnology & Biotechnological Equipment 3:3–22. [DOI:10.1080/13102818.2005.10817185]
10. Grinter R., Milner J., & Walker D. 2012. Ferredoxin containing bacteriocins suggest a novel mechanism of iron uptake in Pectobacterium spp. PLos One 7:e33033. [DOI:10.1371/journal.pone.0033033]
11. Ito Y., Kawai Y.,Arakawa K., Honme Y.,Sasaki T. & Saito T. 2009. Conjugative plasmid from Lactobacillus gasseri LA39 that carries genes for production of and immunity to the circular bacteriocin gassericin A. Applied and Environmental Microbiology 75:6340–6351. [DOI:10.1128/AEM.00195-09]
12. Kerr B., Riley M. A., Feldman M. W. & Bohannan B. J. 2002. Local dispersal promotes biodiversity in a real-life game of rock-paper-scissors. Nature 418:171–174. [DOI:10.1038/nature00823]
13. Kirkup B. C. & Riley M. A. 2004. Antibiotic-mediated antagonism leads to a bacterial game of rock-paper-scissors in vivo. Nature 428:412–414. [DOI:10.1038/nature02429]
14. Kleanthous C. 2010. Swimming against the tide: progress and challenge sinour understanding of colicin translocation. Nature Reviews Microbiology 8:843–848. [DOI:10.1038/nrmicro2454]
15. Michel-Briand Y. & Baysse C. 2002. The pyocins of Pseudomonas aeruginosa. Biochimie 84: 499–510. [DOI:10.1016/S0300-9084(02)01422-0]
16. Miller M. B. & Bassler B. L. 2001. Quorum sensing in bacteria. Annual Review of Microbiology 55:165–199. [DOI:10.1146/annurev.micro.55.1.165]
17. Nakayama K., Takashima K., Ishihara H., Shinomiya T., Kageyama M., Kanaya S., Ohnishi M., Murata T., Mori H. & Hayashi T. 2000. The R-type pyocin of Pseudomonas aeruginosais related to P2 phage, and the F-type is related to lambda phage. Molecular Microbiology 38:213–231. [DOI:10.1046/j.1365-2958.2000.02135.x]
18. Nguyen H. A., Tomita T., Hirota M., Kaneko J., Hayashi T. & Kamio Y. 2001. DNA inversion in the tail fiber gene alters the host range specificity of carotovoricin Er, a phage-tail-like bacteriocin of phytopathogenic Erwinia carotovora subsp. carotovora Er. Journal of Bacteriology 183:6274-81. [DOI:10.1128/JB.183.21.6274-6281.2001]
19. Ochiai H., Inoue Y., Takeya M., Sasaki A. & Kaku H. 2005. Genome sequence of Xanthomonas oryzae pv. oryzae suggests contribution of large numbers of effector genes and insertion sequences to its race diversity. Japan Agricultural Research Quarterly 39:275–287. [DOI:10.6090/jarq.39.275]
20. Rebuffat S. 2012. Microcins inaction: amazing defences trategies of Enterobacteria. Biochemical Society Transactions 40:1456–1462. [DOI:10.1042/BST20120183]
21. Riley M. A., Cadavid L., Collett M. S., Neely M. N., Adams M. D., Phillips C. M., Neel J. V. & Friedman D. 2000. The newly characterized colicin Y provides evidence of positive selection in poreformercolicin diversification. Microbiology 46:1671–1677. [DOI:10.1099/00221287-146-7-1671]
22. Riley M. A. & Chavan M. A. 2007. Bacteriocins: Ecology and Evolution.Springer-Verlag Berlin Heidelberg 2007.155p.
23. Riley M.A., Pinou T., Wertz J.E., Tan Y. & Vallett C.M. 2001. Molecular characterization of the klebicin B plasmid of Klebsiella pneumonia. Plasmid 45:209–221. [DOI:10.1006/plas.2001.1519]
24. Riley M. A. & Wertz J. E. 2002a. Bacteriocin diversity: ecological and evolutionary perspectives. Biochimie 84:357–364. [DOI:10.1016/S0300-9084(02)01421-9]
25. Riley M. A. & Wertz J. E. 2002b. Bacteriocins: evolution, ecology, and application. Annual Review of Microbiology 56:117–137. [DOI:10.1146/annurev.micro.56.012302.161024]
26. Roh E., Park T. H., Kim M. I., Lee S., Ryu S., Oh C. S., Rhee S., Kim D. H., Park B. S. & Heu S. 2010. Characterization of a new bacteriocin, Carocin D, from Pectobacterium carotovorum subsp. carotovorum Pcc21. Applied and Environmental Microbiology 76:7541-7549. [DOI:10.1128/AEM.03103-09]
27. Simpson A. J. G., Reinach F. C. & Arruda P. 2000. The genome sequence of the plant pathogen Xylellafastidiosa. Nature 406:151–157. [DOI:10.1038/35018003]
28. Smarda J. & Obdrzalek V. 2001. Incidence of colicinogenic strains among human Escherichia coli. Journal of Basic Microbiology 41:367–374.
https://doi.org/10.1002/1521-4028(200112)41:6<367::AID-JOBM367>3.0.CO;2-X [DOI:10.1002/1521-4028(200112)41:63.0.CO;2-X]
29. Van Sluys M. A., de Oliveira M. C. & Monteiro-Vitorello C. B. 2003. Comparative analyses of the complete genomesequences of Pierce's disease and citrus variegated chlorosis strains of Xylellafastidiosa. Journal of Bacteriology 185:1018–1026. [DOI:10.1128/JB.185.3.1018-1026.2003]
30. Wertz J. E. & Riley M. A. 2004. Chimeric nature of two plasmids of Hafniaalveiencoding the bacteriocinsalveicins A and B. Journal of Bacteriology 186:1598–1605. [DOI:10.1128/JB.186.6.1598-1605.2004]
31. Yamada K., Hirota M., Niimi Y., Nguyen H. A., Takahara Y., Kamio Y. & Kaneko J. 2006. Nucleotide sequences and organization of the genes for carotovoricin (Ctv) from Erwinia carotovora indicate that Ctv evolved from the same ancestor as Salmonella typhiprophage. Bioscience, Biotechnology, and Biochemistry 70:2236–2247. [DOI:10.1271/bbb.60177]
32. Yang S. C., HungLin C., Sung C. T. & FangJia Y. 2014. Antibacterial activities of bacteriocins: application in foods and pharmaceuticals. Frontiers in Microbiology 5:241.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
