دوره 3، شماره 2 - ( 12-1395 )                   سال 3 شماره 2 صفحات 26-13 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

hosseini A, Hosseini S M. (2017). Relationship Between Spatial Pattern of Persian Oak (Quercus brantii Var Persica) and Wild Pistachio (Pistacia atlantica) Trees with Some Site and Stand Characteristics in Manesht Forests of Ilam Province. jfer. 3(2), 13-26.
URL: http://yujs.yu.ac.ir/jzfr/article-1-100-fa.html
حسینی احمد، حسینی سید محسن. ارتباط بین الگوی مکانی درختان بلوط ایرانی و بنه با برخی ویژگی‌های توده و رویشگاه در جنگل‌های مانشت استان ایلام نشریه تحقیقات اکوسیستمهای جنگلی 1395; 3 (2) :26-13

URL: http://yujs.yu.ac.ir/jzfr/article-1-100-fa.html


مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ، ahmad.phd@gmail.com
چکیده:   (7428 مشاهده)

سابقه و هدف: شناخت الگوی مکانی گونه­‌های درختی در زندگی اجتماعی­شان می­تواند استفاده‌­های زیادی از جنبه­‌های اکولوژی و جنگل­‌شناسی کاربردی به‌منظور مدیریت بهینه آن‌ها داشته باشد. به‌منظور بررسی الگوی مکانی گونه‌­های درختی بلوط ایرانی و بنه در ارتباط با فرم توده و عوامل توپوگرافی، منطقه جنگلی مانشت در شمال استان ایلام انتخاب شد.

مواد و روش‌ها: در این تحقیق، تعداد 75 قطعه‌ ­نمونه مستطیلی شکل 2000 مترمربعی به­ طور منظم تصادفی در سطح منطقه جنگلی منطقه مورد مطالعه پیاده شد. در داخل قطعه‌ نمونه‌ها تعداد پایه‌های درختی به تفکیک گونه و مشخصات رویشگاهی اندازه­‌گیری و ثبت گردید. شاخص‌­های پراکنش استفاده شده برای بررسی الگوی پراکنش شامل موریسیتا، استاندارد موریسیتا، گرین، لوید و نسبت واریانس به میانگین بود. محاسبه شاخص‌­های کمی بر اساس فرمول­‌های محاسباتی مربوطه در نرم ­افزار Ecological methodology انجام گرفت. همچنین کارایی شاخص‌های کمی از نظر دقت مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. آنالیز آماری داده­‌ها به کمک نرم‌افزار SPSS انجام شد یافته­ ها: نتایج نشان داد که در گونه بلوط مقادیر شاخص‌­های پراکنش عمومی، موریسیتا و لوید و در گونه بنه شاخص‌­های موریسیتا، گرین و لوید در فرم دانه و شاخه ­زاد بیشتر از فرم شاخه و دانه ­زاد بود. در هر دو گونه­ بلوط ایرانی و بنه مقادیر تمام شاخص­‌های مورد مطالعه ضمن نشان دادن الگوی کپه‌­ای، با افزایش ارتفاع از سطح دریا افزایش یافت و بیشترین مقدار شاخص‌­ها در طبقه ارتفاعی 2300-2100 متر از سطح دریا بود. در مورد گونه بلوط مقادیر شاخص‌­های پراکنش مورد مطالعه با افزایش شیب دامنه افزایش داشته و بیشترین مقدار آن‌ها در طبقه شیب بیش از 60 درصد وجود داشت. همچنین در گونه بنه بیشترین مقدار شاخص‌­ها در طبقه شیب 60-30 درصد بود و الگوی مکانی در طبقات شیب 30-0 و 60-30 درصد به ­صورت کپه­‌ای و در طبقه شیب تند به ­صورت یکنواخت بود. در گونه بلوط مقادیر تمام شاخص‌­های پراکنش و در گونه بنه مقدار شاخص‌­های موریسیتا و لوید در جهت جنوبی بیشترین بود. نتایج بررسی دقت شاخص‌­ها نشان داد که برای گونه بلوط شاخص‌­های موریسیتا و استاندارد موریسیتا و برای گونه بنه شاخص‌­های گرین و استاندارد موریسیتا بیشترین دقت را داشتند. نتیجه­ گیری: نتیجه­‌گیری شد که مقادیر شاخص­‌های کمی پراکنش (به­ ویژه شاخص‌­های دقیق­تر) تحت تأثیر عوامل محیطی تغییر کرده و می­توان از چگونگی تغییرات مقادیر آن‌ها در مطالعات دینامیکی جنگل­ و تفسیر تغییرات پیش آمده در جنگل­‌ها سود جست.

متن کامل [PDF 399 kb]   (2022 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1395/9/11 | پذیرش: 1395/12/18

فهرست منابع
1. براهيمي، س. و پوربابائي، ح. 1392. تأثير حفاظت بر الگوي پراکنش مکاني درختان غالب در جوامع راش (مطالعه موردي: ماسال، گيلان). اکولوژي کاربردي، 2(4): 23-13.
2. بصيري، ر.، سهرابي، ه. و مزين، م. 1385. تحليل آماري الگوي پراكنش مكاني گونه¬هاي درختي در منطقه قاميشله مريوان، فصلنامه منابع طبيعي، 59(3): 588-579.
3. پورهاشمي، پ.، منصوري، ف.، پرهيزكار، پ.، پناهي، پ. و حسني، م. 1393. پراكنش مكاني جست¬گروه¬هاي برودار در توده¬هاي جنگلي بهره¬برداري ¬شده مريوان. مجله پژوهش‌های گیاهی، 27(4): 543-534.
4. حسینی، ا.، حسینی، س.م.، رحمانی، ا. و آزادفر، د. 1391. تأثیر مرگ و میر درختی بر ساختار جنگل¬های بلوط ایرانی در استان ایلام. تحقیقات جنگل و صنوبر ایران، 20(4): 577-565.
5. حسینی، ا.، معیری، م.ه.، حیدری، ح.ا. 1387. ارزیابی روند تغییرات جنگل هیانان ایلام و ارائه راهکارهای مناسب برای مدیریت بهینه آن. پژوهش و سازندگی، 80: 115-108.
6. سهرابی، ه. 1393. الگوي پراكنش مكاني گونه¬هاي چوبي ذخيره¬گاه جنگلي چهارطاق، اردل. تحقیقات جنگل و صنوبر ایران، 22(1): 38-27.
7. صفري، ا.، شعبانيان، ن.، عرفاني‌فرد، س.ي.، حيدري، ر.ح. و پوررضا، م. 1389. بررسي الگوي پراكنش مكاني گونه بنه (مطالعه موردي: جنگل¬هاي باينگان استان كرمانشاه)، مجله جنگل ايران، 2(2): 185-177.
8. عسكري، ی.، سلطاني، ع. و سهرابي، ه. 1393. ارزيابي الگوي پراكنش مكاني گونه¬هاي درختي و درختچه¬اي در جنگلهاي زاگرس مركزي (پژوهش موردي: ذخيره¬گاه جنگلي چهارطاق). تحقیقات جنگل و صنوبر ایران، 22(2): 187-175.
9. كياني، ب.، فلاح، ا.، طبري، م.، حسيني، س.م. و ايران¬نژاد پاريزي، م.ح. 1391. مقايسة شاخص¬هاي فاصله¬اي و مبتني بر كوادرات در تعيين الگوي پراكنش تاغ منطقه سياه¬كوه يزد. نشریه جنگل و فرآورده های چوبی، 65(4): 486-475.
10. موسايي سنجرهای، م. و بصيري، م. 1386. مقايسه كارايي شاخص¬هاي تعيين الگوي پراكنش در درمنه¬زارهاي استان يزد، نشریه علوم آب و خاک، 40(11): 493-483.
11. Allen, R.B. & Peet, R.K. 1990. Gradient analysis of forests of the sangre de cristo range, Colorado. Canadian Journal of Botany, 68(1): 193-201. [DOI:10.1139/b90-026]
12. Busing, R.T., White, P.S. & Mackende, M.D. 1992. Gradient analysis of old spruce-fir forest of the Great Smokey Mountains circa 1935. Canadian Journal of Botany, 71(7): 951-958. [DOI:10.1139/b93-107]
13. Calviño-Cancela, M. 2002. Spatial patterns of seed dispersal and seedling recruitment in Corema album (Empetraceae): the importance of unspecialized dispersers for regeneration. Journal of Ecology, 90(5): 775-784. [DOI:10.1046/j.1365-2745.2002.00711.x]
14. Dawes, W.R. & Short, D. 1994. The significance of topology for modeling the surface hydrology of fluvial landscapes. Water Resources Research, 30: 1045-1055. [DOI:10.1029/93WR02479]
15. Day, F.P. & Monk, C.D. 1974. Vegetation patterns on a southern appalachian watershed. Ecology, 55(5): 1064-1074. [DOI:10.2307/1940356]
16. Johnson, E.A. 1981. Vegetation organization and dynamics of lichen woodland communities in the Northwest Temtories. Canada Ecology, 62(1): 200-215. [DOI:10.2307/1936682]
17. Krebs, C.J., 1989. Ecological methodology. New York: Harper & Row. 765p.
18. Kunstler, G., Curt, T. & Lepart, J. 2004. Spatial pattern of beech (Fagus sylvatica L.) and oak (Quercus pubescens Mill.) seedlings in natural pine (Pinus sylvestris L.) woodlands. European Journal of Forest Research, 123(4): 331- 337. [DOI:10.1007/s10342-004-0048-0]
19. Lamont, B.B. & J.E.D. Fox. 1981. Spatial pattern of six sympatric leaf variants and two size classes of Acacia aneura in a smi-arid region of Western Australia. Oikos, 37: 73-79. [DOI:10.2307/3544075]
20. Ludwig, J.A. & Reynolds, J.F. 1988. Statistical ecology: a primer in methods and computing. John Wiley & Sons. 337p.
21. Morisita, M. 1962. I σ-Index, a measure of dispersion of individuals. Researches on Population Ecology, 4(1): 1-7. [DOI:10.1007/BF02533903]
22. Odum, E.P. 1986. Ecologia. Guanabara Koogan, Rio de Janeiro, RJ, Brazil. 434p.
23. Pielou, E.C. 1977. Mathematical ecology. Wiley, New York. 385p.
24. Smith-Gill, S.J. 1975. Cytophysiological basis of disruptive pigmentary patterns in the leopard frog Rana pipiens. II. Wild type and mutant cell‐specific patterns. Journal of Morphology, 146(1): 35-54. [DOI:10.1002/jmor.1051460103]
25. Titshall, L.W., O'Connor, T.G. & Morris, C.D. 2000. Effect of long-term exclusion of fire and herbivory on the soils and vegetation of sour grassland. African Journal of Remote Sensing, 22: 3827-3844.
26. Wood, E.F., Sinpalan, M., Beven K. & Band, L. 1988. Effects of spatial variability and scale with implications to hydrological modeling. Journal of Hydrology, 102: 29-47. [DOI:10.1016/0022-1694(88)90090-X]

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه تحقیقات اکوسیستمهای جنگلی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Forest Ecosystems Researches

Designed & Developed by : Yektaweb