کاهش تدریجی منابع فسیلی باعث نگرانی فزایندهای در مورد تامین آنها و انتشار گازهای گلخانهای و گرمشدن زمین شده و در این زمینه سوختهای زیستی میتوانند نقش مهمی را در حل این مشکلات داشته باشند. در این میان، اتانول تولید شده از نشاسته ذرت، ملاس نیشکر، مواد لیگنوسلولزی و زیستدیزل تولید شده از روغن کلزا مهمترین موارد استفاده تجاری در سالهای اخیر است. تولید اتانول یک فرآیند زیست شیمیایی پیچیده است که طی آن مخمرها، قارچها و برخی باکتریها قادرند قندهای قابل تخمیر را به اتانول، دی اکسید کربن و سایر فرآوردههای متابولیکی که به ترکیب شیمیایی و ویژگیهای حسی مواد غذایی تخمیر شده کمک میکنند، تبدیل کنند. تولید اتانول در طیف وسیعی از محصولات ثانویه (مانند بهداشتی، درمانی و صنعتی) حائز اهمیت است. کنترل فرآیند تخمیر معمولاً یک پیش نیاز برای تعیین کیفیت محصول نهایی است. در این زمینه، پایش فرآیند تخمیر، یک نیاز اساسی بهمنظور اطمینان از کنترل مؤثر عوامل متغیر در تمامی مراحل فرآیند تولید اتانول است. کاهش میزان تخمیر در فرآیند تولید زیستاتانول بهدلیل ترکیبات بازدارنده یک مشکل اساسی و قابل توجه در اقتصاد فرآیند محسوب میشود. در این مقاله مروری، ضمن اشاره به جنبههای اصلی تخمیر اتانول، ترکیبات بازدارنده و روشهای کاهش آن در فرآیند تولید زیستاتانول از مواد لیگنوسلولزی پرداخته شده است.
