103 نتیجه برای جوانهزنی
سمیه رستگار، مصطفی احمدزاده، حجت پیروزی،
جلد 2، شماره 2 - ( 12-1394 )
چکیده
ترکیبات دگرآسیبی در تنوع زیستی و توانایی تولید زیستبومها نقش مهمی را بر عهده دارند. بر همین اساس آزمایشی جهت بررسی اثرات دگرآسیبی عصاره شش گونه زینتی سپستان (Cordia myxa)، چریش Azadirachta indica))، مشعل جنگل (Delonix regia)، گارم زنگی (Terminalia catappa)، اکالیپتوس (Eucalyptus camaldulensis) و انجیر معابد (Ficus religiosa) در دو غلظت 50 و 100 درصد، بر جوانهزنی و رشد اولیه گیاهچه گل همیشه بهار انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه باغبانی دانشگاه هرمزگان در سال 1392 اجرا گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که عصاره تمام گونههای استفاده شده، درصد و سرعت جوانهزنی، شاخص بنیه بذر، رشد ریشهچه و ساقهچه را بهطور معنیداری کاهش دادند؛ اما وزن خشک گیاهچه همیشه بهار تحت تأثیر قرار نگرفت. عصاره مشعل جنگل در هر دو غلظت از جوانهزنی بذرهای گل همیشه بهار جلوگیری کرد. در مرتبه بعدی چریش بیشترین تأثیر بر فاکتورهای مختلف اندازهگیری شده نشان داد. عصارههای سپستان و گارم زنگی گرچه بر فاکتورهای مذکور مؤثر بودند اما در مقایسه با دیگر گونهها تأثیر کمتری نشان داند. غلظت 100 درصد تیمارهای مختلف تأثیر بیشتری نسبت به 50 درصد نشان داد. بهطور کلی نتایج آزمایش نشان داد که تأثیر بازدارندگی عصارههای مختلف بر همیشه بهار بر اساس نوع گیاه متفاوت میباشد و کشت آن در فضای سبز در ترکیب با مشعل جنگل و چریش توصیه نمیشود.
حمید شریفی، مرتضی گلدانی،
جلد 2، شماره 2 - ( 12-1394 )
چکیده
رنگ پوسته بذر بهعنوان یک شاخص ساده و مهم، بر درصد جذب آب، خواب و جوانهزنی بذر مؤثر است. گیاه خردل بذرهایی با رنگ پوست متفاوت تولید میکند، بهمنظور بررسی تأثیر رنگ پوسته بذر و تیمارهای مختلف بر خواب، درصد و سرعت جوانهزنی بذرهای خردل (Sinapis arvensis L.) آزمایشی بهصورت دوعاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو نوع بذر با رنگ پوسته متفاوت (قهوهای و سیاه) و تیمارهای شکستن خواب (شاهد، نیترات پتاسیم 2/0 درصد، اسید جیبرلیک 250 و 500 پیپیام و تیمار یک، دو و سه هفته پیش سرمادهی) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که در بذرهای سیاه درصد و سرعت جوانهزنی بیشتر از بذرهای قهوهای بود اما میزان خواب بذرهای قهوهای بیشتر از بذرهای سیاه بود. تیمار یک هفته پیش سرمادهی بیشترین تأثیر بر شکست خواب بذرها را داشت بهطوریکه در این تیمار درصد جوانهزنی برای بذرهای سیاه و قهوهای به ترتیب 75 و 58 درصد و سرعت جوانهزنی در بذرهای سیاه و قهوهای به ترتیب 54/0 و 43/0 بود. تیمار اسید جیبرلیک 500 پیپیام کمترین تأثیر را در بین تیمارهای اعمال شده داشت، در این تیمار درصد جوانهزنی برای بذرهای سیاه و قهوهای به ترتیب 16 و 7 درصد بود. همچنین، درصد جذب آب در بذرهای قهوهای بیشتر از بذرهای سیاه بود، بهطوری که بذرهای قهوهای بعد از گذشت سه ساعت 1/105 درصد و بذرهای سیاه بعد از گذشت سه ساعت 3/74 درصد آب جذب کردند. بهطور کلی، نتایج نشان داد که بذرهای هترومورفیک خردل دارای تنوع در طول مدت خواب، جوانهزنی و درصد جذب آب هستند.
مینا ارست، علی طویلی، سعید شجاعی،
جلد 2، شماره 2 - ( 12-1394 )
چکیده
سطح وسیعی از کشور ایران پوشیده از شنهای روان است که همواره لزوم کنترل و تثبیت بیولوژیکی با کاشت گونههای سازگار با شرایط سخت در این مناطق به چشم میخورد. گونه درخت شنی یا گرگ خار (Ammodendron persicum) گونهای سازگار با شرایط بیابانی است. در این تحقیق جهت بررسی تأثیر تیمارهای مختلف بر تحریک جوانهزنی و شکست خواب بذر گونه گرگ خار آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در آزمایشگاه، به مدت 30 روز، با 10 تیمار، شامل تیمارهای جیبرلیک اسید با غلظت 300 پیپیام در زمان 48 ساعت، خراشدهی بذر با اسید سولفوریک غلیظ در دو زمان 20 و 30 دقیقه و تلفیق آنها با خراشدهی با سمباده، خراشدهی بذرها با جیبرلیک اسید با غلظت 300 پیپیام به مدت 48 ساعت و تلفیق آن با خراش با کاغذ سمباده، آب داغ (80 درجه سانتیگراد) در دو زمان 5 و 10 دقیقه، خراشدهی بهوسیله کاغذ سمباده و شاهد (آب مقطر) انجام شد. نتایج حاصله نشاندهنده افزایش درصد جوانهزنی در آزمایشگاه در حدود 90 درصد با اعمال تیمار ترکیبی اسید سولفوریک به مدت 30 دقیقه با خراشدهی سمباده میباشد. تیمارهای آب گرم در دو زمان 5 و 10 دقیقه و اسید جیبرلیک اسید 48 ساعته و تلفیق آن با خراشدهی با سمباده نیز با اختلاف معنیدار نسبت به نمونهی شاهد، افزایش درصد جوانهزنی را به ترتیب 45/15، 45/8، 17/10 و 68/28 را به همراه داشتند. همچنین تیمار اسید غلیظ به مدت 30 دقیقه افزایش بنیه بذر را به مقدار 510 در نمونههای آزمایشگاه به همراه داشت. بدین ترتیب تیمار ترکیب سمباده و خیساندن بذور در اسید غلیظ طی 30 دقیقه بهعنوان بهترین تیمار انتخاب شد.
حسین صادقی، حسین حیدری شریف آباد، آیدین حمیدی، قربان نورمحمدی، حمید مدنی،
جلد 2، شماره 2 - ( 12-1394 )
چکیده
بهمنظور بررسی اثر رطوبتهای مختلف بذر در هنگام برداشت و دمای خشککردن بر خصوصیات جوانهزنی بذر سویا آزمایشی بهصورت یک آزمایش فاکتوریل 2×3×2 بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو منطقه مغان و کرج انجام شد. عامل اول رقم در دو سطح (ویلیامز و L17)، عامل دوم رطوبت زمان برداشت در سه سطح (15،20 و 25 درصد) و عامل سوم دمای خشککن در دو سطح (30 و 45 درجه سانتیگراد) بودند. نتایج نشان داد که درصد جوانهزنی بذرهای تولیدی منطقه کرج (3/81%) نسبت به درصد جوانهزنی بذرهای تولید شده در مغان (4/77%) بیشتر بود. تفاوت بین درصد جوانهزنی بذرهایی که با دمای 30 و 45 درجه سانتیگراد خشک شده بودند در بذرهای با رطوبت 15% حدود 5/5% بود درحالیکه این تفاوت در بذرهای با رطوبت 25% حدود 5/18% بود. در بذرهای تولیدی منطقه کرج با رطوبت 15 درصد، شاخص بنیه گیاهچه در هر دو رقم تفاوت معنیداری نداشت اما این شاخص در رطوبت 20 درصد در رقم ویلیامز (7/139) بیشتر از رقم L17 (3/107) بود. بیشترین مقدار هدایت الکتریکی محلول تراوش یافته از بذر (42/51 میکرو زیمنس بر سانتیمتر بر گرم) از بذرهای رقم L17 با رطوبت 25 درصد در دمای 45 درجه سانتیگراد به دست آمد و کمترین آن (46/28 میکرو زیمنس بر سانتیمتر بر گرم) در بذرهای رقم ویلیامز با رطوبت 20% که با دمای 30 درجه سانتیگراد خشک شده بودند مشاهده گردید. با توجه به نتایج حاصله بایستی بلافاصله پس از رسیدن رطوبت بذرهای سویا به زیر 20 درصد نسبت به برداشت و خشک کردن بذر در منطقه مغان در دمای 30 درجه سانتیگراد اقدام شود.
بیتا اسکویی، اسلام مجیدی هروان، آیدین حمیدی، فواد مرادی، علی مقدم،
جلد 2، شماره 2 - ( 12-1394 )
چکیده
این آزمایش در سال 1392 در دو منطقه شامل: مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان) و مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کرج بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارها عبارت بودند: تاریخ کاشت در سه سطح (20 اردیبهشت، 4 خرداد و 19 خرداد)، رطوبت بذر در زمان برداشت، در چهار سطح (30، 25، 20 و 15 درصد) و اندازه بذر، در سه اندازه بذری پهن، گرد و متوسط. صفات مورد مطالعه شامل آزمون جوانهزنی استاندارد، متوسط زمان لازم برای جوانهزنی، شاخص وزنی و طولی بنیه گیاهچه، درصد جوانهزنی در آزمون ظهور ریشهچه و آزمون سرما، بود. نتایج نشان داد که با تأخیر در کاشت کیفیت بذرهای تولیدی کاهش یافت، این کاهش با برداشت دیرهنگام بارزتر دیده شد و میزان کاهش در بذرهای گرد بیش از اندازههای پهن و متوسط بود. حداقل درصد جوانهزنی و بنیه در بذرهای اندازه گرد حاصل از تاریخ کاشت سوم و رطوبت برداشت 15 درصد مشاهده شد. لذا توصیه میشود جهت تولید بذر، کشت ذرت قبل از هفته اول خردادماه پایان یابد و زمانی که رطوبت بذرهای تولیدی به 30 درصد رسید برداشت بلال آغاز گردد و از تأخیر در زمان برداشت خودداری شود.
مهرآذر اشرف، کمال سادات اسیلان، فرید گل زردی، شهرام نظری، رامین صالحی،
جلد 2، شماره 2 - ( 12-1394 )
چکیده
بهمنظور بررسی واکنش جوانهزنی بذر و رشد اولیه دو جمعیت کرج و اهواز علف هرز خرفه در شرایط مختلف محیطی، سه آزمایش جداگانه انجام شد. در آزمایش نخست، تأثیر پنج سطح غرقاب شامل عدم غرقاب، 1، 2، 4 و 8 روز، آزمایش دوم تأثیر اسیدیتههای مختلف در هفت سطح شامل 4، 5، 6، 7، 8، 9 و 10 و آزمایش سوم اثر دماهای بالا در نه سطح شامل 60، 80، 100، 120، 140، 160، 180، 200 و 220 درجه سانتیگراد بر درصد و سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه و ساقهچه و همچنین وزنتر گیاهچه دو جمعیت کرج و اهواز خرفه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که در هر دو جمعیت مورد مطالعه کلیه صفات جوانهزنی تحت تأثیر دورههای غرقاب، اسیدیته و دماهای بالا قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش طول دوره غرقاب تمامی صفات مورد بررسی در هر دو جمعیت کرج و اهواز کاهش یافت، بهطوری که با افزایش طول دوره غرقاب به 8 روز رشد خرفه در هر دو جمعیت بهطور کامل متوقف شد. همچنین نتایج حاکی از آن است که با افزایش اسیدیته از 4 به 7، درصد و سرعت جوانهزنی تدریجاً افزایش یافت. بررسی تأثیر سطوح مختلف دماهای بالا بر جوانهزنی خرفه در هر دو جمعیت نشان داد که یک رابطه معکوسی بین افزایش درجه حرارت آون و صفات مورد بررسی وجود دارد. بهطوری که با افزایش دمای آون درصد و سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه و طول ساقهچه و وزنتر گیاهچه دو جمعیت را بهطور معنیداری کاهش یافت. این نتایج حاکی از آن است که شناخت اکولوژی و بیولوژی بذر علف هرز خرفه باعث ارائه راهکارهای جدید در جهت توسعه استراتژیهای مدیریت درازمدت، بهبود سیستمهای مدیریتی، پیشبینی الگوی جوانهزنی و سبز شدن گیاهچه این علف هرز میگردد.
فاطمه علی یاری، علی سلطانی، مهرداد زرافشار،
جلد 2، شماره 2 - ( 12-1394 )
چکیده
در یک جنگلکاری اصولی انتخاب گونهی مناسب و سازگار با شرایط محیط، با توان زندهمانی بالا و رشد مطلوب از اهمیت ویژهای برخوردار است. لازمهی این انتخاب اصولی پیشبینی الگوهای جوانهزنی بذر است که از آن میتوان به مدل زمان- رطوبت- دمایی جوانهزنی بذر اشاره کرد. در این تحقیق الگوی رفتاری جوانهزنی بذر سرونقرهای در چهار تکرار 50 بذری داخل پتری دیشهای 11 سانتیمتری و در دستگاه انکوباتور با اعمال پنج سطح تنش خشکی (صفر، 5/0-، 1-، 5/1-، 2- مگاپاسکال) و دمایی (10، 15، 20، 25، 30 درجه سانتیگراد) بررسی شد. در این آزمایش دمای بهینه (To) و دمای پایهی مورد نیاز جوانهزنی (Tb)، مقدار ثابت رطوبت-زمانی (θH) و مقدار زمانی-رطوبت-دمایی (θHT) اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که دمای بهینه و پایه لازم برای جوانهزنی به ترتیب برابر با 5/0 ±23/19 و 0/0±54/6 درجه سانتیگراد است. مقدار ثابت رطوبت- زمانی برای این گونه 11/0±29/0 میباشد. طبق نتایج به دست آمده عامل دما و پتانسیل آبی بهصورت مستقل و همزمان بر میانگین زمان جوانهزنی و درصد جوانهزنی بذر این گونه اثر میگذارد. مقدار زمان- رطوبت- دمایی با توجه به معادلهی θHT=[(Ψ-Ψb(g))(T-Tb)]tg تعیین شد که میزان آن برابر با 3/126 مگاپاسکال درجه سانتیگراد روز (MPa°C.d) با ضریب تبیین 87/0 به دست آمد. در نهایت کارایی مدل رطوبت-دمایی برای این گونه تأیید شد.
یعقوب بهزادی، امین صالحی، حمید رضا بلوچی، فهیمه خالدی،
جلد 2، شماره 2 - ( 12-1394 )
چکیده
در سالهای اخیر استفاده از اثرات دگرآسیبی در مدیریت علفهای هرز نظر بسیاری از متخصصین را به خود جلب کرده است. بدین منظور دو آزمایش جهت بررسی اثر عصاره آبی گیاه دارویی برنجاسف (Achilla wilhelmsii) و پونه (Mentha longifolia (L.) Huds) بر شاخصهای جوانهزنی بذر علف هرز بارهنگ در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1393 در آزمایشگاه تحقیقات بذر دانشگاه یاسوج انجام شد. تیمارها شامل صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد غلظتهای عصاره آبی اندام هوایی گیاه برنجاسف و پونه بود. نتایج نشان داد که اثر عصاره آبی اندام هوایی گیاه برنجاسف و پونه بر درصد و سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه و ساقهچه، وزنتر و خشک ریشهچه و ساقهچه و بنیه بذر گیاه بارهنگ معنیدار بود. بیشترین درصد و سرعت جوانهزنی مربوط به تیمار شاهد (آب مقطر) بوده که با افزایش غلظت عصارهها درصد و سرعت جوانهزنی کاهش معنیداری یافت. کمترین درصد و سرعت جوانهزنی مربوط به غلظت 100% عصارههای آبی بود که با غلظت 75% اختلاف معنیداری نداشت. در نهایت نتایج حاصل، اثرات دگرآسیبی عصاره آبی اندام هوایی گیاه برنجاسف و پونه را، بهعنوان یک علفکش زیستی، روی جوانهزنی و رشد علف هرز بارهنگ بهوضوح نشان داد.
مریم جانعلی زاده، احمد نظامی، حمیدرضا خزاعی، حسن فیضی، مرتضی گلدانی،
جلد 3، شماره 1 - ( 6-1395 )
چکیده
پرایمینگ بذر توسط میدانهای مغناطیسی (مگنتو پرایمینگ) بهعنوان راهکاری اکولوژیک، مؤثر و ارزان قیمت برای بهبود خصوصیات جوانهزنی و سبز شدن گیاهان مطرح است. بهمنظور بررسی رفتار جوانهزنی کنجد تحت تأثیر میدانهای مغناطیسی، آزمایشی در سال 1393 بهصورت طرح کاملاً تصادفی با 22 تیمار (عدم قرارگیری در معرض میدان مغناطیسی (شاهد) و 21 تیمار مگنتو پرایمینگ) و با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. بذرهای کنجد بهصورت تودهای درون یک کیسه پلاستیکی نازک قرار گرفته و سپس توسط میدانهای مغناطیسی با شدت (25، 50، 75 و 100 میلی تسلا) و زمانهای قرارگیری مختلف (10، 20، 30، 60 و 120 دقیقه برای هر شدت) تیمار شدند. بهمنظور بررسی خصوصیات جوانهزنی کنجد تحت تأثیر میدان مغناطیسی دائم، از نوارهای مغناطیسی با قدرت 3 میلی تسلا در زیر هر پتری در طول مدت آزمایش استفاده شد. نتایج نشان داد که میدانهای مغناطیسی اثر معنیداری بر درصد جوانهزنی نهایی نداشتند. پرایمینگ بذرها با میدان مغناطیسی با شدت 50 میلی تسلا به مدت 20 دقیقه منجر به افزایش سرعت جوانهزنی نسبت به تیمار شاهد شد اما کلیه سطوح تیمار 100 میلی تسلا منجر به کاهش سرعت جوانهزنی نسبت به تیمار شاهد شدند. در این آزمایش بیشترین طول ریشهچه، طول گیاهچه و نیز شاخص طولی بنیه گیاهچه متعلق به تیمار 75 میلی تسلا به مدت 60 دقیقه و بیشترین وزن خشک گیاهچه و شاخص وزنی بنیه گیاهچه متعلق به تیمار 100 میلی تسلا برای 20 دقیقه بود. درجهبندی تیمارها نشان داد که قرار گرفتن بذرها به مدت یک ساعت در معرض میدانی با شدت 75 میلی تسلا و نیز 10 دقیقه در معرض 25 میلی تسلا بهترین نتایج را به دنبال دارند.
محمد بهمنی، سونیا یوسفی، داود کرتولی نژاد،
جلد 3، شماره 1 - ( 6-1395 )
چکیده
در این پژوهش، اثرات دزهای مختلف پرتو گاما بر فیزیولوژی و جوانهزنی بذر گیاه لگجی بررسی گردید. پرتودهی گاما با استفاده از کبالت 60 و با سرعت پرتوتابی 018/0 گری در ثانیه با 5 سطح اشعه گاما (0، 20، 40، 60، 100 گری) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که پرتو دهی گاما، برخی خصوصیات جوانهزنی بذر را به طور معنیداری تحت تأثیر قرار میدهد. به طوری که دز 100 گری در مقایسه با سایر سطوح، درصد جوانهزنی را 2/43 درصد افزایش داد. میانگین زمان جوانهزنی در تیمارهای گاما نسبت به شاهد نیز 91/0 روز کاهش نشان داد. طول ساقهچه در تیمارهای گاما نسبت به شاهد افزایش 3/62 درصدی نشان داد؛ به طوری که وزنتر و خشک ساقهچه در دز 100 گری به ترتیب نسبت به شاهد 4/171 و 2/27 درصد افزایش داشت. وزنتر و خشک ریشهچه به ترتیب 9/417 و 668 درصد نسبت به شاهد افزایش داشتند. شاخص بنیه بذر نیز در دز 100 گری در مقایسه با شاهد 3/32 درصد افزایش داشت. در بین دزهای مورد بررسی، دز 100 گری گاما با مقادیر هر چند اندک، دارای بیشترین تأثیر بر جوانهزنی و فیزیولوژی بذر گیاه لگجی بود. این تحقیق آشکار ساخت که پرتودهی گاما تأثیر قابل توجهی بر ارتقاء اکثر صفات جوانهزنی بذور لگجی ندارد.
شهرام نظری، محمدعلی ابوطالبیان، فرید گل زردی،
جلد 3، شماره 1 - ( 6-1395 )
چکیده
پرایمینگ بذر یکی از روشهای بسیار مؤثر در بهبود جوانهزنی و استقرار گیاهچه است. بهمنظور تعیین بهترین تیمارهای هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ بر ویژگیهای جوانهزنی بذر کلزا آزمایشهای جداگانهای در سال 1393 در آزمایشگاه فنآوری بذر دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج انجام شد. آزمایش اول، هیدروپرایمینگ بذرهای سه رقم کلزا (اُکاپی، زرفام و طلاییه) با بهرهگیری از آب معمولی بود که در سطوح زمانی 0، 2، 6، 10، 14، 20 و 24 ساعت آبگیری انجام شد. آزمایش دوم شامل سه رقم کلزا، شش غلظت سولفات روی (0، 035/0، 1/0، 4/0، 1 و 4 گرم در لیتر) و طول دوره پرایمینگ در پنج سطح (0، 6، 10، 14 و 18 ساعت) بود. هر دو آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج مقایسه میانگین اثر متقابل رقم و مدت زمان هیدروپرایمینگ نشان داد که بیشترین درصد جوانهزنی در هر سه رقم اُکاپی، زرفام و طلاییه به ترتیب با 99، 95 و 80 درصد در هیدروپرایم 10 ساعت مشاهده شد. همچنین در ارتباط با سرعت جوانهزنی، بهترین سرعت جوانهزنی مربوط به رقم طلاییه در هیدروپرایم 10 ساعت بود. بیشترین شاخص طولی بنیه بذر و شاخص وزنی بنیه بذر به ترتیب با 55/1050 و 56/4 در رقم اُکاپی در سطح چهارم هیدروپرایم مشاهده شد. اثرات متقابل رقم، غلظت سولفات روی و مدت زمان اسموپرایمینگ بر کلیه صفات مورد بررسی بجز وزن خشک ساقهچه و شاخص وزنی بنیه بذر، اثر معنیدار نداشت. نتایج مقایسه میانگین اثرات متقابل سهگانه نشان داد که بیشترین وزن خشک ساقهچه با 11/0، 057/0 و 055/0 گرم و همچنین شاخص وزنی بنیه بذر به ترتیب در ارقام اُکاپی، زرفام و طلاییه در غلظت 035/0 گرم در لیتر سولفات روی و در مدت زمان 10 ساعت مشاهده شد. نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد هیدروپرایمینگ و پرایم با سولفات روی موجب بهبود کارکرد بذر کلزا میشود.
محسن آذرنیا، عباس بیابانی، حمیدرضا عیسوند، ابراهیم غلامعلیپور علمداری، سعید صفی خانی،
جلد 3، شماره 1 - ( 6-1395 )
چکیده
پرایمینگ بذر بهعنوان یک راهکار مهم جهت افزایش سرعت و درصد جوانهزنی، افزایش کیفیت گیاهچههای تولیدی و استقرار مطلوب گیاه مطرح است. بهمنظور ارزیابی عکسالعمل بذر عدس به مدت زمان پرایمینگ و غلظت مواد بهکاررفته در پرایمینگ، آزمایشی در سال 1392 بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در آزمایشگاه زراعت دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبدکاووس اجرا شد. فاکتورها شامل مدت زمان پرایمینگ (4، 8 و 12 ساعت) و غلظتهای مختلف پرایمینگ (هیدروپرایمینگ، پرایمینگ هورمونی با غلظتهای 50، 100 و 150 پیپیام هورمونهای اسید جیبرلیک و اسید سالیسیلیک و بذور پرایم نشده) بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل مدت زمان و غلظت پرایمینگ بر تمامی صفات مورد مطالعه بهاستثنای صفات بنیه بذر، درصد جوانهزنی و وزن خشک گیاهچه در سطح احتمال یک درصد معنیدار شد. کمترین زمان تا 5، 10 و 50 درصد جوانهزنی (72/2، 43/5 و 17/18 ساعت) از تیمار هیدروپرایمینگ در مدت زمان 12 ساعت پرایمینگ بهدست آمد. بیشترین وزنتر ریشهچه از تیمار هیدروپرایمینگ در هر سه مدت زمان بود. بیشترین سرعت جوانهزنی (14/12 گیاهچه در روز) از تیمار جیبرلین 50 پیپیام در مدت زمان 12 ساعت بهدست آمد. بیشترین درصد جوانهزنی نیز از تیمار جیبرلین 50 پیپیام بهدست آمد. در این مطالعه بیشترین طول ساقهچه، طول ریشهچه و سرعت رشد نسبی مربوط به تیمار اسید جیبرلیک 100 پیپیام در مدت زمان 8 ساعت پرایمینگ بود. بهطور کلی، تیمار اسید جیبرلیک 100 پیپیام اثر افزایشی بر اغلب صفات مورد اندازهگیری عدس داشت؛ بنابراین میتوان بهعنوان بهترین ترکیب تیماری در مطالعه حاضر معرفی شود.
عبدالجلیل یانق، محمد خواجه حسینی،
جلد 3، شماره 1 - ( 6-1395 )
چکیده
نیاز به شناسایی بذرهایی که بنیه پایین و در نتیجه سبز شدن ضعیف دارند، منجر به معرفی آزمونهای مختلف بنیه بذر شده است. هدف از انجام این آزمایش نیز بررسی توانایی آزمون فرسودگی کنترلشده برای ارزیابی بنیه بذر و پیشبینی سبز شدن تودههای بذر کلزا در مزرعه بود. برای این منظور، 19 نمونه بذر کلزا از 19 کشاورز مختلف استانهای خراسان شمالی و رضوی که در سال زراعی 89-1388 کشت شده بودند، تهیه شد و آزمایشهای جوانهزنی قبل و بعد از آزمون فرسودگی کنترلشده بر روی بذرها انجام شد. درصد سبز شدن هر توده بذر در مزرعه، 30 روز پس از کشت ارزیابی شد. همبستگی بین نتایج آزمایشگاهی قبل و بعد از آزمون فرسودگی کنترلشده با سبز شدن در مزرعه نشان داد که همبستگی جوانهزنی نهایی، گیاهچه نرمال و متوسط زمان جوانهزنی قبل از فرسودگی کنترلشده با سبز شدن در مزرعه به ترتیب با ضرایب همبستگی 072/0، 24/0 و 042/0، معنیدار نبود، ولی نتایج آزمایشگاهی بعد از فرسودگی کنترلشده همبستگی بالا و معنیداری با سبز شدن در مزرعه داشتند. بهطوری که، جوانهزنی نهایی، گیاهچه نرمال و متوسط زمان جوانهزنی تودههای بذر به ترتیب با ضریب 57/0، 51/0 و 49/0 قادر به پیشبینی سبز شدن تودههای بذر در مزرعه بودند. همبستگی بین نتایج آزمایشگاهی بعد از فرسودگی کنترلشده با سبز شدن در مزرعه، نشان میدهد که این آزمون میتواند روشی مناسب برای ارزیابی سبز شدن بذر کلزا قبل از کشت باشد.
سحر محمدیان، مریم نصراصفهانی،
جلد 3، شماره 1 - ( 6-1395 )
چکیده
جوانهزنی کارآمد بذر و ظهور سریع و یکنواخت گیاهچه در راندمان تولید محصول مهم هستند؛ بنابراین استفاده از راهکارهایی برای بهبود جوانهزنی و استقرار گیاهچه برای بالا بردن میزان تولید محصول ضروری میباشد. هیدروپرایمینگ یک تکنیک ساده پیش از جوانهزنی است که باعث بهبود عملکرد بذر میشود. در این تحقیق تأثیر دورههای مختلف هیدروپرایمینگ (10، 24، 48 و 72 ساعت) در دماهای مختلف (10 و 25 درجه سانتیگراد) و در مقایسه با بذرهای پرایم نشده روی صفات جوانهزنی در پنج جمعیت خارمریم (اهواز، ساری، اصفهان، دزفول و گچساران) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. کیفیت جوانهزنی توسط درصد نهایی جوانهزنی، میانگین زمان جوانهزنی، ضریب سرعت جوانهزنی، شاخص تیمسون، T50 و شاخصهای رشد و ویگور گیاهچه ارزیابی شد. نتایج نشان داد که هیدروپرایمینگ در دمای 10 درجه سانتیگراد تأثیر بهتری روی عملکرد جوانهزنی بذور خارمریم در مقایسه با هیدروپرایمینگ در دمای 25 درجه سانتیگراد دارد. بهعلاوه، مقایسه پاسخ شاخصهای جوانهزنی و رشد به دورههای مختلف هیدروپرایمینگ در پنج جمعیت خارمریم نشان داد که بهترین دوره هیدروپرایمینگ برای جمعیتهای اهواز و گچساران 72 ساعت، برای ساری و دزفول 48 و 72 ساعت و برای اصفهان 10 و 24 ساعت میباشد؛ بنابراین، تأثیر هیدروپرایمینگ روی کیفیت جوانهزنی به جمعیت گونه گیاهی، دما و زمان هیدروپرایمینگ وابسته است و به این ترتیب انتخاب بهترین شرایط هیدروپرایمینگ به بهبود قابلیت جوانهزنی و بنیه بذر کمک میکند.
مرجان دیانت، سید میثم حسینی،
جلد 3، شماره 1 - ( 6-1395 )
چکیده
بهمنظور مطالعه عکسالعمل جوانهزنی بذر نوک لکلکی به سطوح دمایی آزمایشی بهصورت طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و 12 سطح دمایی (0، 3، 5، 7، 10، 12، 15، 20، 25، 30، 35 و 40 درجه سانتیگراد) انجام شد. نتایج نشان داد که اثر تیمارهای مختلف دمایی روی خصوصیات جوانهزنی بذر نوک لکلکی معنیدار است بهطوری که بالاترین درصد جوانهزنی در دمای 15 درجه سانتیگراد به دست آمد؛ اما با افزایش بیشتر دما این شاخص کاهش یافت و در 40 درجه سانتیگراد کاملاً متوقف شد. بر اساس رگرسیون خطی بین سرعت جوانهزنی و دما، دماهای کمینه، بیشینه و بهینه نوک لکلکی به ترتیب 0، 18/37 و 20/15 درجه سانتیگراد به دست آمد. همچنین تفاوت معنیداری در طول ساقهچه در محدوده 5 تا 30 درجه سانتیگراد مشاهده نشد که نشان داد در مقایسه با طول ریشهچه حساسیت کمتری به دما دارد. بالاترین وزنتر گیاهچه نیز در دمای 20 درجه سانتیگراد حاصل شد که تفاوت معنیداری با دماهای 10، 12 و 20 درجه سانتیگراد نداشت. از نتایج فوق استنباط میشود که گیاه نوک لک لکی میتواند در مناطق مختلف کشور در دامنه وسیعی از شرایط آب و هوایی رشد کند اما مناطق معتدل را ترجیح میدهد. نتایج این تحقیق جهت درک نیازهای دمایی جوانهزنی و بهبود توسعه راهکارهای مدیریتی نوک لکلکی مهم خواهد بود.
الماس نعمتی، حمید شریفی، محمد گردکانه، زینب شریفی،
جلد 3، شماره 1 - ( 6-1395 )
چکیده
بهمنظور شکستن خواب بذر در هندوانه ابوجهل (Citrulus colocynthis) و خارمریم (Silybum mrianum) بذرهای این دو گونه در تابستان 1393 از رویشگاههای طبیعی آنها در شهرستان کوهدشت (استان لرستان) جمعآوری و برای هر گونه آزمایشهای جداگانهای، در قالب طرح کاملاً تصادفی با 14 تیمار و 4 تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه انجام شد. تیمارهای به کار رفته شامل تیمار سرمادهی مرطوب (شاهد، 10، 20، 30، 40، 50، 70 و 90 روزه در دمای چهار درجه سانتیگراد)، تیمار جیبرلیک اسید در غلظتهای 200، 400، 600 و 800 پیپیام، تیمار تلفیقی جیبرلیک اسید با غلظت 400 پیپیام به همراه سرمادهی به مدت 30 روز 70 روز بودند. نتایج به دست آمده نشان داد که در هر دو گونه با افزایش مدت زمان سرمادهی و افزایش غلظت جیبرلیک اسید، درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی و شاخص بنیه بذر بهبود یافت و نسبت به شاهد تفاوت معنیداری پیدا کردند. بهترین تیمار شکستن خواب برای بذرهای هندوانه ابوجهل سرمادهی مرطوب 90 روزه و برای خارمریم جیبرلیک اسید 800 پیپیام بود. نتایج حاصل از تیمارها نشان داد که بذرهای این دو گونه دارای ترکیبی از خواب فیزیولوژیکی (مربوط به مواد بازدارنده داخل بذر) و خواب فیزیکی (مربوط به پوسته سخت) بودند.
سید مهدی جوادزاده، پرویز رضوانی مقدم، محمد بنایان اول، جواد اصیلی،
جلد 3، شماره 2 - ( 12-1395 )
چکیده
گیاه چای ترش یکی از گیاهان مهم دارویی و صنعتی از خانواده پنیرکیان است که در سطح وسیعی از استان سیستان و بلوچستان کشت میشود. در یک مطالعه آزمایشگاهی، تأثیر درجه حرارتهای مختلف بر جوانهزنی بذرهای گیاه چای ترش مورد بررسی قرار گرفت و درجه حرارتهای کمینه، بهینه و بیشینه جوانهزنی آنها، بهصورت طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار تعیین شد. برای این منظور تیمارهای دمایی 5، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 40، 45 و 50 درجه سانتیگراد در نظر گرفته شد. دماهای ویژه جوانهزنی بذر بر اساس سه مدل خطوط متقاطع، مدل پنج پارامتری بتا و مدل چندجملهای درجه دو برآورد شد. صفات مورداندازهگیری عبارت بودند از درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی و میانگین زمان جوانهزنی که اثر دما بر تمامی صفات مورد اندازهگیری معنیدار بود. نتایج بهدستآمده از تجزیه رگرسیون دادهها نشان داد که بهترین مدل در ارتباط با دمای ویژه این گیاه مدل پنج پارامتری بتا بود و با توجه به نتایج بهدستآمده از این مدل، میتوان گفت که دمای کمینه و بهینه چای ترش به ترتیب 04/4 و 83/29 درجه سانتیگراد است.
راضیه صارمی، حشمت امیدی، عبدالامیر بستانی،
جلد 3، شماره 2 - ( 12-1395 )
چکیده
این تحقیق بهمنظور بررسی کارایی پیشتیمار هورمونی در افزایش قدرت جوانهزنی و رشد اولیه گیاهچه، در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 1394 بهصورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی در 4 تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل 5 سطح هورمون اکسین (IAA) (ایندول-3-استیک اسید) در غلظتهای صفر، 1/0، 5/0، 1 و 5/1 میلیگرم بر لیتر و 5 سطح هورمون سیتوکینین (PBA) (تتراهیدروپیرانیل بنزیل آدنین) در غلظتهای صفر، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلیگرم بر لیتر بودند. نتایج نشان داد که کاربرد دو هورمون و اثرات متقابل آنها، اثر معنیداری بر همه صفتهای مورد ارزیابی از جمله درصد جوانهزنی، مقدار زیستتوده، محتوای آب نسبی برگ و محتوای رنگیزههای فتوسنتزی داشت. بیشترین درصد جوانهزنی (66/66 درصد) در 5/1 میلیگرم بر لیتر IAA به همراه 1 میلیگرم بر لیتر PBA بهدست آمد. پیشتیمار 5/0 میلیگرم بر لیتر PBA و 1/0 میلیگرم بر لیتر IAA بیشترین طول ساقهچه (به ترتیب 28/1 و 17/1 سانتیمتر) را نشان داد. ضریب جوانهزنی با افزایش سطوح IAA از 1/0 تا 5/1 میلیگرم بر لیتر، 5/12 درصد کاهش یافت. بیشترین محتوای آب نسبی (73/42 و 38/37 درصد) به ترتیب در PBA 5/0 میلیگرم بر لیتر و IAA 5/1 میلیگرم بر لیتر به دست آمد. ترکیب (0+1/0 میلیگرم بر لیتر) IAA+PBA بر طول ریشهچه و گیاهچه اثر مثبتی داشت. غلظتهای بالایی از PBA و کمترین مقدار IAA بر روی مقدار زیستتوده نتیجهای یکسان نشان داده و بالاترین مقدار (33/4 میلیگرم) با ترکیب تیماری این دو غلظت به دست آمد. رنگیزههای فتوسنتزی نیز از این دو هورمون تأثیر پذیرفتند بهطوری که تأثیر IAA بر این صفت بیش از PBA بود. مشخص شد که اکسین و سیتوکنین موجب افزایش جوانهزنی و بهبود شاخصهای مورفوفیزیولوژیک و درنتیجه عملکرد استویا میگردد.
شهرام نظری، رضا دیهیم فرد، جواد فرجی،
جلد 3، شماره 2 - ( 12-1395 )
چکیده
شناخت الگوهای جوانهزنی و سبز شدن علفهای هرز و شناخت عوامل مؤثر بر آن در برنامههای مدیریتی علف هرز سودمند میباشد. بهمنظور بررسی اثرات دما، طول دوره غرقاب و تنش شوری بر جوانهزنی و سبز شدن علف هرز سلمهتره آزمایشهای جداگانهای در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. نتایج آزمایش دما نشان داد که بیشترین درصد جوانهزنی با 87، 93 و 88 درصد به ترتیب در دامنه دمایی 15، 20 و 25 درجه سانتیگراد بود. بیشترین سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه و ساقهچه و وزن خشک گیاهچه در دمای 20 درجه سانتیگراد به دست آمد. همچنین سطح مطلوب شاخص بنیه بذر با 29/796 در دمای 20 درجه سانتیگراد بود. نتایج مدل رگرسیونی طول دوره غرقاب نشان داد درصد جوانهزنی در تیمار شاهد و طول دوره غرقاب به مدت دو روز به ترتیب با 93 و 90 درصد دارای حداکثر مقدار بود ولی با افزایش طول دوره غرقاب تا مدت زمانهای 8 و 10 روز غرقاب درصد جوانهزنی متوقف شد. همچنین نتایج مقایسه میانگین مؤید آن است که با افزایش طول دوره غرقاب، طول ریشهچه و ساقهچه، وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه بذر کاهش معنیداری داشت. بررسی اثر تنش شوری نشان داد که بیشترین درصد و سرعت جوانهزنی و وزن خشک گیاهچه در تیمارهای شاهد و غلظت 50 میلیمولار مشاهده شد که با افزایش غلظت کلرید سدیم این مؤلفهها روند نزولی داشت تا اینکه در محدوده 300 تا 400 میلیمولار صفات مورد بررسی متوقف شد. طول ریشهچه و ساقهچه نیز به ترتیب از 51/10 و 23/9 سانتیمتر در تیمار شاهد به 57/3 و 47/2 سانتیمتر در غلظت 250 میلیمولار کلرید سدیم کاهش یافت. نتایج اثر شوری نشان داد که حداکثر شاخص بنیه بذر با 84/851 در تیمار شاهد مشاهده شد که با افزایش غلظت نمک به بالاتر از 250 میلیمولار این شاخص متوقف شد. در نهایت نتایج نشان داد که دمای 20 درجه سانتیگراد، دمای مناسب جوانهزنی سلمه تره بوده و وجود تنشهای شوری و غرقاب میتواند باعث کاهش شاخصهای رشدی این علف هرز در مراحل جوانهزنی و گیاهچهای شود.
احمد نوروزیان، مجید معصومیان، محمدعلی ابراهیمی، غلام رضا بخشی خانیکی،
جلد 3، شماره 2 - ( 12-1395 )
چکیده
آنغوزه (.Ferula assa- foetida L)، از گونههای مهم تیره چتریان است که بذرهای آن دوره خواب نسبتاً طولانی دارد. در این تحقیق تیمارهای سرمادهی مرطوب، آبشویی، اسید جیبرلیک، غلظت نمکهای معدنی محیط کشت و زمان برداشت بذر و همچنین تأثیر متقابل این عوامل بهمنظور دستیابی به شرایط بهینه جوانهزنی، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد سرمادهی مرطوب به مدت 2 هفته در دمای 5-4 درجه سانتیگراد به میزان 50 درصد میانگین جوانهزنی را در مقایسه با شاهد افزایش داد. در تیمار آبشویی، بیشینه جوانهزنی در مدت زمان 6 ساعت (42 درصد) و کمینه آن در زمان 2 ساعت (47/20 درصد) حاصل شد. اسید جیبرلیک با غلظت 10 میلیگرم در لیتر، توانست میانگین جوانهزنی را 5/41 درصد در مقایسه با شاهد افزایش دهد. تغییر در غلظت نمکهای معدنی محیط کشت نیز نشان داد که محیط MS ½ ، میتواند در مقایسه با محیط MS کامل، میانگین جوانهزنی را به میزان 25 درصد افزایش دهد. همچنین میانگین جوانهزنی در نتیجه اعمال تیمارهای مذکور بر روی بذرهای یکساله، اثر معنیداری در مقایسه با بذرهای تازه برداشت شده داشت (به ترتیب 61 در مقایسه با 36 درصد). با انجام آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، بهترین ترکیب تیماری که توانست میانگین جوانهزنی را بهطور معنیداری افزایش دهد (83/73 درصد)، ترکیب دو هفته سرما، محیط MS ½ ، ده میلیگرم در لیتر اسید جیبرلیک و شش ساعت آبشویی بود. لذا با توجه به نتایج حاصله، بهمنظور شکست خواب بذر آنغوزه، پیشنهاد میشود علاوه بر استفاده از بذرهای یکساله، از محیط کشت MS ½ ، به همراه تیمارهای تلفیقی سرمادهی مرطوب، آبشویی و اسید جیبرلیک استفاده شود.